A NIGHT OF BEST MISTAKE (Incomplete)

CHAPTER 5

SEVEN YEARS LATER ...

"MOMMY, WE GOT PERFECT SCORE IN OUR EXAM TODAY." Russell Venedict said proudly. RV for short.

She smiled. "Really?"

"Yes, Mom." Russell Alexander answered. RA for short.

"Mom, you promised us that if we got perfect scores, you will bake for us." Her youngest, Russell Knight, said. RK for short.

"Okay, what do you want for your reward?" Tanong niya at binuksan ang pinto ng back seat. Agad na pumasok si RA at RK.

Isinara niya ang pinto ng back seat at sunod niyang binuksan ang pinto ng shot gun seat. Agad na sumakay si RV.

"Mom, can you bake Chocolate Mud Cupcakes, please?" RV said to her.

"Sure." Sabi niya. She started the engine.

"Apple and strawberry crumble for me, Mom." RA said.

"Almond cake for me, Mom." RK said.

Tumango siya. "But before we go home, we'll visit Grandma first, okay?"

"Yes, mom."

"I miss Grandma."

Habang nagmamaneho siya patungo sa memorial park ay hindi niya maiwasang malungkot. Nanay Lita died two years ago. Namatay ito dahil sa biglaang atake sa puso. She sighed.

"Mom?"

"Yes, RV?"

"Are you okay? You look sad." Sabi nito.

Nginitian niya ito. "May naalala lang ako, anak."

Tumango ito at nagpatuloy sa pagbabasa ng libro. Tinignan naman niya ang dalawang anak sa back seat. RA is busy taking pictures using her phone while RK is busy playing in her tablet. Her triplets loves to play sport, baseball. Kapag linggo ay pumupunta sila sa baseball field at naglalaro ang mga ito. Ito rin ang nagsisilbing bonding time nila. They go to church and then to whatever her triplets wants to go.

May pagkakapareho man ng kahiligan at pagkakaiba sa lasa ng pagkain. Magkakaiba rin ang ugali ng triplets. RV is quite and serious. RA is like RK but there are times na may pagkaseryoso rin ito pero ito ang pinakamalambing.  RK is playful and cheerful. Madalas itong gumawa ng kalokohan pero ang pinagpapasalamat lang niya ay hindi ito gumagawa ng ikapapahamak ng ibang tao.

Noong una ay nalilito siya sa mga anak. Magkakamukha kasi ang mga ito kaya nahihirapan siya noong una kung sino ang sino pero habang tumatagal ay nasasabi niya na kung sino ang sino.

"Mom?" Tawag sa kanya ni RK.

"Yes?"

"Hindi pa po ba uuwi si Daddy?" Tanong nito.

"Gusto na namin siyang makita." Dagdag ni RA.

Natigilan siya. Noong unang nagtanong ang mga ito tungkol sa kanilang ama ay nagsinungaling siya. Sinabi niya na nasa ibang bansa ang ama ng mga ito, na matagal pa bago ito makakauwi. Sana mapatawad siya ng diyos sa pagsisinungaling niya.

"Triplets ..." She sighed deeply. "Di ba sinabi ko na matagal pa bago makakauwi ang Daddy niyo."

Lumungkot ang mga anak niya kaya hindi niya maiwasang makonsensiya. Pinapaasa niya ang mga anak niya sa walang kasiguraduhang bagay. Napabuntong-hininga siya at ibinaling ang tingin. Hindi niya kayang tumingin sa triplets. Parang may pumipiga sa puso niya kapag nakikita niya malulungkot ang mga ito.

"Mom, are you lying to us?" Tanong ni RV.

She cleared her throat. "Bakit mo naman nasabing nagsisinungaling si mommy?"