#Zawgyi code
Till The Last BREATH
EPISODE•1
တိုက္ခတ္လာေသာ ေလအေဝွ့ႏွင့္အတူ သစ္ရြက္ေလးမ်ားကလည္း ေနရာအႏွံ႔ လြင့္ပ်ံလ်က္႐ွိသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလကပင္ အစိမ္းေရာင္သန္းေနေသာ အရြက္ေလးမ်ားသည္ ယခုအခါ၌ ေရႊအိုေရာင္ဘက္သို႔ ကူးေျပာင္းေခ်ၿပီ။
"ေႏြဦး ေရာက္ၿပီပဲ။"
မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ ျမင္ေနရေသာ ေနၾကာပန္းခင္းထဲ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းရင္း ေႏြဦးရဲ႕ အရသာကို ခံစားလ်က္ ေျခဆန္႔မိသည္။
စံုမွိတ္ထားေသာ မ်က္ဝန္းအစံုေၾကာင့္ အျမင္အာရံုမွာ မဲေမွာင္ေနေသာ္လည္း ၾကားေနရေသာ ေလရဲ႕က်ီစယ္မႈေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္ သစ္ရြက္လႈပ္႐ွားသံေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာေပၚျဖတ္ေျပးသြားသည့္ ေလႏုႏုေလးေၾကာင့္ ႏွင္းဆီဖူးႏႈတ္ခမ္းေလးမွ အျပံဳးပန္းတို႔ျဖစ္ထြန္းလာသည္။
ငွက္ေလးေတြရဲ႕ ေတးသံေလးေတြ၊ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလေျပသံေလးေတြ.......ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ရသူႏွင့္ တူတူ႐ွိေနရတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလး....။
ဒီအခိုက္အတန့္ေလးက အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ တန္ဖိုး႐ွိလိုက္တာ။
မ်က္လံုးကို ျငင္သာစြာဖြင့္ကာ ေကာင္းကင္ေပၚ႐ွိ တိမ္ဆိုင္ျဖဴျဖဴေလးေတြ အတန္ငယ္ ဖံုးလႊမ္းေနသည့္ ေနမင္းႀကီးကို ၾကည့္ရင္း သူ႔ရဲ႕လက္ေသးေသးေလးတစ္ဖက္ကိုေတာ့ ရင္ခုန္သံတို႔ျဖစ္တည္ရာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုေလးေပၚသို႔ ေနရာခ်၏။
တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ စည္းခ်က္က်စြာ လႈပ္႐ွားေနေသာ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးခုန္သံကို နားစြင့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးတို႔ေကာ့တက္လာကာ သူတိုးတိုးေလး ရြတ္မိသည္က.......
"Hyungလည္း ဒီအခိုက္အတန္႔ေလးကို သေဘာက်တယ္လား"
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ျဖစ္တည္လာေသာ အျပံဳးႏွင့္အတူ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ႐ွိ ခ်စ္ရသူရဲ႕ ႏွလံုးေလးမွာလည္း စည္းခ်က္က်စြာ ကခုန္လ်က္။
"တိုတို.....တိုတို က်ီမင္း"
ရင္ခုန္သံကို နားစြင့္ေနစဥ္ အေဝးမွ ၾကားရလာသည့္ ေခၚသံစူးစူးေလးေၾကာင့္ သြားတန္းေလးမ်ားေပၚသည္အထိ သူျပံဳးမိသည္။
YOU ARE READING
Till The Last BREATH //Yoonmin// (Miracle Contest)
Fanfictionကံတရားလား....ထားပါ။ မင္းနဲ႔ကိုယ့္ၾကားမွာ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ႐ွိေနသ၍ ဘယ္အရာမွ ကိုယ္တို႔ကို ေဝးကြာေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
