AŞK-I KIYAMET II & OKYANUSUN KALBİ (KİTAP OLDU)

1.Bölüm

Ve serüven başlar. Tanıtım videosunu izlemeden gecmeyin...

İyi okumalar dilerim...

Elif'ten anlatım...

Yeniden;

Hayat çok acı ve zalimdi. Bu sözcükleri yaşadıklarım olaylar öğretmişti. Öylesine kanıyordu ki kalbim, nefes almak anlamsız, yaşamanın amacı olmadığı bir mateme bürünmüştüm.

Güven duygusunun yerle bir olduğu hayatım cehenneme kucak açmıştı.

Zihnimde dönüp duran o çığlıklar, üzerime sinen o kan kokusu ve yaşadığım hayal kırıklıkları artık delirme noktasına getirmişti zihnimi.

Kaç gece deliler gibi ağlamıştım?

Kaç gece kalbimin acısı ile fırlamıştım yattığım yataktan?

Uykularım haram, dillerim lal olmuş ve ruhum artık ölüm kokuyor bir haldeydi. Bu zorluklarla bu sefer yalnız mücadele etmemiştim.

O hastaneden umudumu yok edip, bilinmezliklere adım atarken en sadık dostun bilmeden elini tutmuşum. Cemo her gün bıkmadan, usanmadan şefkatle sarıp sarmaladı yaralarımı.

Bazen oturup benimle ağladı, bazen de güldürebilmek için kendini parçaladı. Ama en önemlisi beni hep sessizce dinledi.

Bütün hıçkırıklarımı, çığlık çığlığa ağlayışlarımı, hala daha adını ağzıma almadığım ama deliler gibi merak ettiğim adam için inleyişlerimi sabırla dinledi. Hala daha dinliyor.

O gün hastaneden çıkarken hiç böyle bir hayatım olacağını tahmin etmemiştim. Ben ruhumu o hastane kapısında bırakıp öyle çıkmıştım.

Hayat bu sefer bambaşka bir yüzünü göstermişti bana. Cemo beni Murat'a teslim edip evine göndermişti.

Birkaç gün onun evinde kaldıktan sonra dünyamı yıkan adamın uyandığını ve Esra'nın da hamile olduğunu söylemişti.

Hiç birimiz için değil Esra için çok sevinmiştim. Tutsak olduğumuz o bir hafta gözlerime hep suçluymuş gibi bakmıştı.

Şefkatle beni kollarına sarıp hep o karaktersizden korumaya çalışmıştı. Onun bir suçu olmadığını bildiğim gibi dile getiriyor olmamda bir işe yaramıyordu. Neyse ki şuan iyi, sağlıklı ve mutluydu.

Her ne kadar beni soruyor ve merak ediyor olsa da, bir süre kimseyle karşı karşıya gelmek istemiyordum. Kendimi onlara anlatmak ya da yaralarımı gizlemeye çalışmak zordu benim için.

Yorgun ve bitkindim. Kalbim paramparça, hislerim kırgın, ruhum ceset gibi kokuyor ve zihnim derin bir uykuda.

Sadece yalnızlık istiyorum.

Oturduğum sandalyeden kalkıp ağrıyan boynumu ovaladım. Cemo sadece beni yanına almamış, aynı zaman da iş verip şehrin dışına yerleşmemi de sağlamıştı.

Doğayla iç içe yaşıyorken aynı zaman da Cemo'nun reklam çekimlerini düzenliyor ve fotoğraflarını tap olarak çıkartıyordum.

En önemlisi reklam filmi senaryosu ve çalışılan firmaların ürünleri ile ilgili kısa makaleler yazıyordum.

Hayata bir şekilde başlamıştım ama hala daha ruhum yara bere içindeydi. Aradan geçen iki ay sadece dış görünümümü değiştirdi.

Verdiğim kiloları Cemo sayesinde geri almayı başarmıştım. İyi ki, yolum iyi ki onunla kesişmişti.