AŞK-I KIYAMET II & OKYANUSUN KALBİ (KİTAP OLDU)

2.Bölüm

Beklenen bölüm geldi. Bu akşamdan itibaren her hafta Salı akşamı yeni bölüm yayında olacak. Ve bölüm AyeglELK ithaftı. Sil baştan hayat tanıtım bolunlerinden beri yeni bölüm istegi, Elif karakterine olan hayranlığı ve iyi temennileri için ufak bir teşekkür. Lafı fazla uzatmadan;

İyi okumalar dilerim...

👇👇👇

Elif'ten anlatım...

Işık;

Güneş ışığına hasret kalmışcasına açılmıştı gözlerim. Kısık gözlerle bakıyor olsam da, Şubat ayının son haftası ve havalar yavaş yavaş ılınmaya başlıyordu.

Bunu şuan yüzümü kavuran güneşten anlıyordum. Derin bir iç çekerek yataktan kalkıp banyoya yöneldim.

Dün gece o kadar çok içmiştik ki, bir süre sonra sadece sessizce gecenin karanlığını izlemiştik. Yaşadıklarımı, en başından beni tanıdığı güne kadarki olan kısmını merak ediyordu. Kendince haklıydı ama o hikayeye hiç giriş yapamamıştım.

Anlatmaya başlarsam daha çok ağlayacaktım. Halimi gören Cemo 'kız bunu da yarın akşama rakı balık yaparak konuşuruz' demişti.

Anlaşılan her anlattığım gece bir alkol çeşidi masada olacak ve ben de böylece en büyük alkolik adayı olarak kalacaktım.

Musluğu açıp avuçlarımın içine su doldururken gözlerimin önüne bir perde inmişti. O perdenin ucunda olan tek kişi Burak'tı. Aylardın adını anmasam da zihnimi talan eden, içimi kemiren ve merakıma yeni düşüren adamın ismi.

Başına gelenler üzücüydü ama ona güvenmiyordum. Güvenimi kaç kez yerle bir etmişti?

Ona sığındığımda bile lanet olasıca kadının ismini sayıkladı. Ölüyorken bile onun zihni ve kalbi o kadının adını sayıkladı.

Öfke ile avuçlarımın içine dola suyu yüzüme çarptım. Bu işlemi arka arkaya uygulayıp musluğu kapatarak elimi havluya uzattım. Ardından yavaşça yüzümü kurulayıp derin bir nefes alarak aynadan yansımama baktım.

Hala daha onun için üzülüyor olmak kendime öfke duymama sebep oluyordu. Bir yanımın hala daha onu bekliyor olması ah bu gerçekten aptallıktı. Sinirle banyoda günlük rutin işlerimi halledip tekrardan odaya döndüm.

Giysi odasına geçip hemen üzerimi değiştirdim ve saçlarımı toplayarak odama geri döndüm. Burada en çok sevdiğim şey ise telefon kullanmıyor oluşumdu. Gereksiz sosyal medya yoktu. boş internet haberleri ve magazin her şeyden uzaktım.

Derin bir nefes alıp odadan çıktım. Merdivenlere yönelip aşağı indiğimde mutfaktan tıkırtı sesleri geliyordu. Yavaşça mutfağa yürüyüp başımı kapıdan içeri uzattım. Cemo sessizce kahvaltı hazırlamaya çalışıyordu.

Yavaşça arkasından gidip ellerimi güçlü bir şekilde birbirine çarpıp "böööh" diye bağırdım. Cemo elindeki bıçağı fırlatıp "AAAYYY" diye çığlık atınca kendimi tutamayarak kahkahalara boğuldum.

Cemo arkasını dönüp korku ile "KIIIZ MANYAK MISIN SEN?". Eli ile "şu kadarcık olan aklım var, onu da sen alacaksın. Rabbim ne büyük çilem varmış Allah'ım". Cemo dövünmeye başlayınca dudaklarımı büzüp "şaka yapmak istedim ama".