AŞK-I KIYAMET II & OKYANUSUN KALBİ (KİTAP OLDU)

4.Bölüm

İyi okumalar dilerim...

Elif'ten anlatım...

Tebessüm;

İnsan hayatta gülümseyecek muhakkak bir neden buluyormuş. Hayatıma giren Cemo ile bunu daha çok anladım.

Yüzümde solmak bilmeyen tebessümün sebebiydi o. Tarzı, neşesi, muhteşem kahkahası ve komik konuşmaları. Yıkıldığım yerden kalkma ve hayata başlama sebebimdi.

Dün gerçekten de uzun bir gece olmuştu. Ne hikmetse birer kadeh koyduğumuz rakıları içip öylece kalkmıştık masadan. Cemo 'bizi kahve paklar anacığım' diyerek eve geçmişti.

Bir süre sessizliği dinledim. Kendi zaman yolculuğum içinde kaybolmak ve yüzleşmek iyi geliyordu. Yıllarca içimde tuttuğum sırlarımı biri ile paylaşmak nefes almama sebep olmuştu.

Aklıma düşen Burak ile yine gözlerim dolmuş ve istemsizce içim burkulmuştu.

O hastane odasında göbeğimi öpüşü, gözlerinin parlayışı ve bana verdiği sözler zihnimi talan etmişti. Ne kadar inkar etsem de yüreğim onu istiyordu. İnanmak için can atsa da kalbim bir kez daha yıkılmamak için kendimle savaş içine girmiştim.

Yeniden başlamak benim içinde kolay olmamıştı. O günlerin üzerinden aylar geçse de, ruhum yara bere içindeydi. Kalbim kanıyor ve gözlerimden yaş yerine yine kan damlıyordu.

Cemo elinde tepsi ile geri geldiğinde yine tebessüm belirmişti yüzümde. Kahvelerimizi içip masayı toplayarak eve girmiştik. Cemo "balım ben yarın sabah İstanbul'a döneceğim ama gece yine buradayım".

Ona anlayış göstermekten başka çarem yoktu. Fazlasıyla yoruluyor, hayatındaki herkese benim yüzümden yalan söylüyordu. Birbirimize sarılıp iyi geceler diyerek odalarıma geçmiştik.

Sabah ise uzun zamandır ilk kez yalnız uyanmanın ve koca evde yalnız kalmanın burukluğu sarmıştı bedenimi. İçimden kahvaltı yapmak bile gelmiyordu.

Mutfağa geçip sadece sert bir kahve yaptım kendime. Mutfaktan çıkıp çalışma odama geçip masaya yürüdüm. Döner sandalyeme yorgunlukla oturup bilgisayarımı açtım.

En azından makale işini halledip yeni gelecek işler için kendime program yapmak daha verimli olacaktı.

Bir yandan kahve içip, diğer yandan bilgisayardaki dosyaları kontrol ediyordum. Karşımda Burak Karahan klasörü belirdiğinde yine içim sızladı. Dosyayı açıp Devrim Sayar ile ortak olan otelin tanıtım makalesini kontrol ettim.

Bazı hataları bulup düzelttikten sonra dikkatle okumaya başladım.

***

Karanlığın İncisi;

Gizemli dünyaların buluştuğu inci tanelerinin ahengi ile sarmalanmış yepyeni bir vadi. Aşkın ve tutkunun hüküm sürdüğü kalplerin bir arada buluştuğu gizli mesken. Siz söylemeden istediğiniz tüm beklentilerinizi karşınızda bulduğunuz büyülü bir tesis.

Konfor ve memnuniyetin yapı bulmuş hali. Karanlığın İncisi...

***

Otel özellikleri ve açıklama kısmı operasyon bölümüne ait olacaktı. Ben sadece otelin internet sitesinde girip kısmında bulunan hakkımızda sayfasına ufak bir makale yazmıştım. Daha çok Burak'ı ve onu düşünerek kaleme almıştım.

Gizemli bir adamdı. Nerede, ne zaman ne yapacağı asla belli olmayan bir siniri vardı. Bazen ise dalıp gittiği hesaplaşmaları.

Ama asla unutamadığım sıcaklığı. İnanmak istemediğim güveni ve şefkat barındıran kalbi.