NOT YOUR BABE.

Chapter 17

"Doc Bevin.. gagaling pa ba ko?"

"I will do my best, but I cant promise." Mapait siyang ngumiti.

-----

3 YEARS LATER..

"Ely, ano ba! Huwag ka ng umuwi sa Pilipinas."
pangungumbinsi ng kaibigang kong si Jessie.

"I have to.. kelangan ko pa rin siya makita! " malakas na sigaw ko dito at umupo.

"He has a girlfriend. El.. Ano pa babalikan mo don?"

"Alam ko mahal parin niya ko..A-At isang malaking kasinungalingan lang lahat ng 'yon. Yung babae niya at yung----" giit ko.

Sandali siyang umupo sa aking tabi. At hinawakan ang aking kamay. "Ely.. please dont be hard on yourself.." iling nito.

I-cant!

"I need to see him! Malakas na ko kaya ko na! Please let me visit him!"

"But El, your not literally okay.. Alam kong alam mo,maari parin bumalik ang tumor mo..kapag napabayaan mo ang medications mo.." paalala ni Kiel habang nakakrus ang mga kamay.

"I know that Kiel.. G-Gusto ko lang naman siya makita! I missed him so much!"

"Dont fool yourself Ely.. Alam mong tatlong taon kang nawala, sa tingin mo hindi siya maghahanap ng iba!" singhal ni Jessie habang hinihilot hilot ang kanyang sintido.

"Hindi niya gagawin yon!" pagtatangol ko.

May kinuhang brown envelope ito at inaabot sa akin. "He send you the annulment papers just 20 minutes ago.." mapaklang sabi ni Kiel.

"What the fuck? Are you serious about your "just 20 minutes ago?" Jessie rolled her eyes at bumaling sa akin. "So, Ely? Ano nga yung hindi niya gagawin?"

"W-What?" Bakas ang gulat sa boses ko.

Thats not true!

"No! Hindi pwede!" Singhal ko dito at pinipilit inaabot ang brown envelope mula sa mga kamay ni Kiel.

"Okay If that is what you want.Your going back to the Philippines with us.."

"Thats okay on me.. "

"A-And.. "

"And what?" naghihintay na sagot ni Jessie..

"T-Thankyou for taking care of me.. for all ups and down.. " gargal ang boses dahil sa pagkakaiyak at niyakap ang kaibigan.

"You dont have to thank us.. We all treasured you Ely.. Just keep fighting for us,please.W-We dont want to lose you.. " hiling ng kaibigan sa kanya.

I will,kahit sobra sobra nakong nahihirapan.

"O-Of course.. "

No one changes. She's dying.

Isang linggo din matapos siya umuwi ng Pilipinas, kasama ang dalawang kaibigan. Hindi siya iniwan nito ni kahit isang segundo ng buhay niya,nagpapasalamat siya at may kaibigan siyang handa siya damayan.

Sandali akong lumabas at nagpunta sa garden nina Kiel. Dito kami nagstay simula ng umuwi kami galing england.

"He has a girlfriend... Bat hindi moko hinintay..." gargal ang boses ko habang yakap ang sarili.

"Ethan.." mahina kong bulong sa hangin.

Napakaganda ng asul na kalangitan. Napakapayapa...

"Mom.."

"Dad..."

"Bat nyo ba ko iniwan." Sambit ni Ely habang nakapukol ang atensyon sa kawalan.

"Hey,"

"K-Kiel.."

"Its okay baby, Cry on me. Sabi ko naman sayo diba, h'wag na tayo umuwi dito ikaw kasi kulit-kulit mo.."

"A-Akala ko kasi hihintayin nya ko'!"

"Balik na lang tayo ulit sa England. I will set our plane---.."

"Babawiin ko siya."

"Your joking right?" singhal nito sa kanya.

"No Im serious!"

"Ely naman, makakasama yan sayo. Pwedeng bumagsak ang katawan mo sa gagawin mo.Please ayaw kitang mawala!"

"Ayaw ko din siya mawala..." mahina kong sambit.

"Ely naman."

"M-Mahal ko talaga siya eh, A-Ayaw kong makita siyang lumalakad sa altar na iba ang kasama.Ayokong dumating yung araw na pagsisihan ko kasi wala akong ginawa. Diba ganon naman? You give all the best, para maging maayos ang relasyon niyo.."

"Magtira ka naman para sa sarili mo Ely. Hindi sapat yung salitang mahal, kung patuloy kang nasasaktan."

"But I should try diba?"

Tumango lamang si Kiel. "Yes, you should try. Pero sa oras na ipagtulakan ka niya lumayo, please stop. Bumalik na lang tayo sa England. Masaya naman tayo don diba?"

"O-Oo. Pero paano kapag tinanggap niya ulit ako?"

"I will be the happiest man in the world. Kasi makikita na ulit kitang masaya."

Para sayo magiging masaya ako.

Ngumiti lamang ito ng matamis sa kanya at saka siya niyakap.

"Oh, Oh? Ano namang yakapan yan ha? Nahuli na yata ako." Tanong ni Jessie sa mga ito.

"Ano ka ba! Hindi ba pwedeng nagdadrama lang!" singhal ko sa kanya.

"Tss bat di nyo ko sinama! Nag-ayos lang ako ng gamit tapos ganyan na kayo!"

"Ulitin na lang natin." Marahang tumingin si Ely kay kiel at napangiti.

Mahina na lamang napailing si kiel at napatawa na lang sa pinagsasabi ng kaibigan.

Gumabi narin kaya't natulog na sila. Maaga nagising si Ely dahil ngayong araw nito gusto dalawin si Ethan.

"Are you sure na hindi ka nanamin sasamahan?" Tanong pa ni jessie na kakagising lamang.

"No its okay. Ako na lang muna siguro."

"Dont forget to call us, kapag may problema." Sabi ni kiel habang sumisimsim ng kape.

Ngumiti lamang ito at lumabas na ng bahay para puntahan ang kanyang pinakamamahal na asawa.

I miss you husband.