MICAELA NEVERA "Mica" POV
"Taena! Taena!" paulit-ulit na mura ni Gabriel. Mabilis akong nagdrive pabalik sa opisina. 'Yan kasi, bakit ba kasi kailangan mamasyal. Hindi ko alam anong pumasok sa utak ko pero gusto kong matawa sa itsura niya ngayon.
He is shaking his legs right now at kinakagat ang daliri niya. Para siyang bumalik pagka-bata at naiwan ng mga magulang niya sa mall. Ironic, kasi nandito na sila. What's wrong if they are back?
"Anong problema sir kung nandito ang mga magulang niyo?" tanong ko sa kanya. Kung hindi siya masaya na nandito ang mga magulang niya pwes masaya ako. Akala ko kasi si Carlos na at please I need a break!
"Hindi nila sinabi sa'kin na dadating sila." He simply said still shaking his legs. Swerte nga niya na nandito pa ang mga magulang niya tapos ganito pa siya maka-react.
The world is really unfair, huh.
Hinawakan ko ng mahigpit ang steering wheel at diretsong nakatingin sa harap. "What if it's a suprise?" dagdag ko.
Bumuntong-hiniga siya bago nagsalita. "Kahit na, sana sinabihan nila ako." Wala nalang ako sinabi baka masigawan ko lang siya. Hindi ko alam kung bakit ganito siya maka-react pero sana naman maganda ang rason, naiinis kasi ako when people take their parents for granted.
"Baka gusto ka lang nila bisitahin." Sabi ko sa kanya.
Umiling naman siya, he brushed his tongue inside his cheeks and looked at the window in his side."No, they are here for another reason."
Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya."How sure are you?" and even if there is another reason, I'm sure mabuti naman 'yon.
"I'm Gabriel Sage." he proudly said. WHAT REASON IS THAT!? "Please drive faster." Utos niya.
"I am literally driving 120 km/hr sir." I sarcastically said. I can drive faster than this kasi wala naman mga sasakyan, but I won't do that. Safety first! At ang malas naman talaga, kasi may stoplight kaya huminto kami. Gabriel immediately faced me, he looks so annoyed.
"Why did you stop!?" inis na tanong niya. Waw ha! You have the guts to get annoyed!?
I crossed my arms and aggressively pulled the handbreak. I looked at him straight to his face. "Pumili kayo sir mabangga tayo tapos mamatay at dahil do'n mas lalong hindi mo makikita ang mga magulang niyo o maghintay nang 12 seconds, 12 SECONDS! Bago mag go?" turo ko sa traffic-light at diniin ang '12 seconds'.
Parang hindi pilipino ah, 12 seconds nga hindi makahintay ano pa kaya kung ipabalik ko siya sa Pinas para maranasan niya ang 12 hours na traffic 'don. KAINIS!
Nagulat siya sa sinabi ko kaya bumalik ang tingin niya sa traffic-light at umiwas nalang siya ng tingin at huminga ng malalaim. "Fine, just drive faster and tell me if we're there." He said pinching the bridge of his nose and closed his eyes.
I rolled my eyes and let go of the handbreak. "Yeah, that's better." Inis kong sabi. Anong problema niya? Hindi ba niya nakita na STOP!
Nang sa wakas dumating na kami sa opisina ginising ko siya. Akalain mo nakatulog talaga siya, ha! Bumaba kaagad siya at mabilis na pumasok sa building. I just rolled my eyes and did not bother to run after him.
And I can't believe 1 week passed just like that....
AMY LEXINE POV
BINABASA MO ANG
Everything About You
Ficção AdolescenteShe lies, he's wise; She's good in lying, he's good in exposing. Micaela Nevara is an agent from V.E.N.U.M, parte ng kanyang trabaho ang papalit-palit ng identity para matapos niya ang mission sa iba't-ibang bansa. Pero habang nagtatrabaho siya naki...
