The Last Blood

05

"Wait!" napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang boses ni Kane. 

Kunot noo akong tumingin sa kanya. "What? Do you really need my help that's why you will do everything to make me stay here?" masungit kong tanong sa kanya. 

Bumagsak ang balikat ni Kane saka huminga ng malalim. Normal paring tumitibok ang puso nito. He's not the type of person that can be scare easily. He knows how to keep himself calm but he's also desperate to find a solution to all of their problems. 

Ayoko manghimasok sa buhay nila. Kahit pa na kaya kong ibigay ang tulog na kinakailangan nila. Kaso ayoko parin gamitin ang kakayahan na mayroon ako. 

I'm a vampire, yes but I am also considered a monster now. What if he decided to kill me in the end after giving the help they needed? I know I should not think about it yet but no one can blame me. This is my second chance in life now. I can't just let other people take advantage of it. 

"Maybe I need your help but you also need my help." He answered. Kumunot lalo ang noo ko. "Kung aalis ka, saan ka pupunta? Na walang magtatangkang saktan ka kapag nalaman nila na isa kang bampira?" Tanong naman nito na kinatanggal ng kunot sa aking noo. 

He has a point. 

Saan nga ba talaga ako pupunta? Wala naman akong alam na lugar na pwede kong tirhan. Iyong lugar na malaya ako. Iyong lugar na may kayang tumanggap sa totoo kong estado ngayon. 

Pero kaya ba akong tanggapin ng mga tao rito? Safe rin ba ako dito sa Ezperanza? 

Pwede niyang sabihin na safe ako rito, pero alam niya na hindi aged ako maniniwala. Hindi ko pa kayang magtiwala sa kahit na sino. Lalo na ngayon ay may kakayahan siyang saktan ako. 

Bumuga ulit ng hangin si Kane. "I won't hurt you, Celine." 

I scoffed. "Well, you really can't hurt me."

"I can, actually. Siguro, lamang ka sa lakas at bilis. Pero lamang ako sa utak. I know how to kill a monster, but I won't kill you."

Hindi agad ako makasagot sa sinabi nito. He's right. Lamang ako sa lakas at bilis pero may utak siya tungkol sa mga kagaya ko or mas worst na halimaw. 

Tangina! Bakit ba napasok ako sa ganitong sitwasyon?

Ako naman ngayon ang napabuga ng hangin saka nagmartsa papasok sa bahay nila. Wala rin naman akong plano sa buhay ko kaya dito na lang muna ako. Nagulat pa si Kael na makita ako ulit. Hindi ko siya pinansin at umakyat sa second floor kung saan yung kwarto na pinasukan ko kanina. 

Napahinto ako sa paglalakad ng maramdaman ko na nakapasok na ulit si Kane sa bahay. Nilingon ko ang direksyon nila. 

Kane and Kale at the edge of the stairs while looking at me. Kalmado pa rin si Kane while Kale is confused and scared.