O anı tekrar yaşıyorduk.. bu kabus ne zaman bitecekti ?
Sergisini gezdiğimiz utku(tilki)'nin konuşma yapması gerekiyordu hazırladığı alana çıktı tam cümlesini bitirmek üzereydi ki olanlar oldu ..
"Utkuu!"
_neler oluyor hemen ambulansı arasın biri !
"Yarbayım yoksa ?"
Hepimiz aynı şeyi düşünüyorduk tilki 'nin yine ağzından kan geliyordu ve sonra bilincini kaybederek bayıldı biz o anı tekrar yaşıyorduk hepimiz şaşkınlık içinde hastaneye doğru gidiyorduk yarbay calp bu kez daha da öfkeliydi ve endişeli..
"Bu nasıl olur biz bu çocuğa gül gibi baktık en iyi doktorlar tedaviler 2 sene hiç bir şeyi yoktu siz kontrol yapmıyor musunuz ?"
"Yarbayım biz dışarıdaki hayatta koştururken iyileşti diye.."
"kes!ne demek iyileşti diye gerek duymadık !"
"aslında utku gittiğini söylemişti bizde inandık Yarbayım .."
"Ah tilki!ne yapmaya çalışıyorsun sen hiç mi sonunu düşünmüyor bu çocuk!
hastanedeydik ..
Doktor geldiğin de aynı şeyleri zırlavayıp durdu ;
"Yapacağımız tetkitler var sonra utku beye uygulayacağımız tedavileri belirleyeceğiz bu gece yoğun bakıma alınabilir ,kanamaları geçmezse ameliyata alıp ciğerlerini temizlemeniz gerekebilir ..
"Bu ne saçma şey benim çocuklarım kobay mı ? aç kapa yapıyorsunuz? bu çocuk buna dayanamaz ..
"sakin Yarbayım.. lütfen bize güvenin kanserin türünü henüz bulmuş değiliz ve garip bir şekilde ilerliyor kanamalar hiç iyi belirtiler değil ölümcül risk taşıyor hiç bir şey görünmüyor biranda ortaya çıkıyor bizde şaşkiniz ilk kez böyle bir vaka görüyoruz denemek zorundayız. ."
Daha fazla dayanamayan tugay doktora çıkıştı;
"Biz kobaymıyız mk ! "
"Tamam Çocuklar sakin olun ne yapılması gerekiyorsa yapmak zorundayız çaremiz yok peki daha önce kullandığımız ilaçlar?
"sanırım etkisi olmuş ama bu konu için biraz zamana ihtiyacımız var "
"ne gerekiyosa hemen yapılacak doktor tilkiyi kurtar yoksa sen ölürsün"
Yarbay calp in sözleri kulaklarımızda yankılanıyordu yeni kurallar ve emirler gibi!
Içimdeki korkuyu bastıramıyordum.
Bekleyip görecektik ...
