MONNA ROSA 🥀

MR🥀| İki

Nev | Susma 🎼

🥀

Bir süre telefon elimde kala kalmıştım. En son Faris beni engellemişti. Belki de daha fazla uğraşmak istememişti. Bana ölme demişti. Bunu ondan ben istemiştim belki ama o da hayır dememişti. Başlarda biraz sinir etmişti beni ama bana o an ihtiyacım olan kelimeyi söylemişti işte. Bunu yapmak için hiçbir zorunluluğu da yoktu halbu ki.

İçimde anlamsız bir heyecan oluşmuştu. Tekrar yazışmalarımıza bakmaktan kendimi alıkoyamadım. O sırada fark ettiğim şey beni çok şaşırtmıştı.

engel kaldırıldı, faris. (17.30)

Engeli kaldırmıştı. Peki ama neden yapmıştı ki bunu? Peki ya önce engelleyip sonra kaldırmasına ne demeliydi.. Neyse ne diye geçirdim içimden. En azından buradan onun da benimle konuşmak istediği sonucuna varmıştım ve heyecanım ikiye katlanmıştı. Hiç tanımadığım birisi için bu heyecanım fazla mıydı acaba? Kendi kendime omuzlarımı yukarı kaldırdım. O benim yanlızlığıma arkadaş olmuştu.

İlk arkadaşım.

Düşünmeme fırsat vermeden yazıp gönderdim.

Monnarosa: Selam. (17.35)

Acaba ne zaman görürdü mesajımı derken gözlerim havaya takıldı. Birkaç saate kalmadan hava kararacaktı ve ben ne yapacağımı kestiremiyordum. Önce bir işe girmem gerekiyordu. Daha sonra da bir şekilde kendime kalacak bir yer bulacaktım. Oturduğum yerden ayaklanıp bavulumu da yerden aldım ve ana caddeye doğru ilerlemeye başladım. Gün uzun olacaktı.

***

Aradan geçen bir kaç saat sonra ben hala iş bulamamıştım. Kimisi bavulumu görüp işe almaya yanaşmıyordu kimisi ise tecrübe istiyordu. Birden aklıma okul zamanları için hafta sonları çalıştığım kafe aklıma geldi. Sahibi çok tatlı bir kadındı ve beni de titiz çalışmamdan dolayı çok severdi. Daha önce neden aklıma gelmediği için kendime kızmıştım. Böylece bu kadar geçe de kalmamış olacaktım.

Daha fazla oyalanmadan kafeye doğru yola koyuldum. Minibüse gerek yoktu çünkü, şuan da olduğum yer yakındı.

Sonunda cafeye geldiğimde içerisinin her zamanki gibi dolu olması şaşırtmamıştı beni. Gözlerimi etrafta Sertap ablayı bulmak için gezdirirken bir kızın bana doğru geldiğini fark ettim. Önlüğüne bakılırsa o da burada garsondu. Benim çalıştığım zamanlarda yoktu. Sanırım Sertap abla yeni işe almıştı.

Kız yanıma geldiğinde şöyle bir kızı inceledim. Benden birkaç santim kısa olan boyu ve iyi bir fiziği vardı. Pembe saçlarıyla alışılmışın dışında bir tarzla karşımda duruyordu.

"Merhaba, ben Peri. Yardımcı olabilir miyim acaba?" Gayet güler yüzle karşılamış, oldukça sempatik bir kıza benziyordu. Uzattığı elini tutup sıktım ve bende kendimi tanıttım.

"Merhaba, ben de Neva. Bana Sertap ablayı çağırabilirsen çok yardımcı olmuş olursun, Peri," kız başta afallasa da sempatikliğini bozmadan bana boş bir masaya kadar eşlik etti ve Sertap ablaya haber verip geleceğini söyledi.

Çat kapı gelmiştim ama umarım Sertap abla bana yardımcı olurdu. Ben etrafı seyretmeye dalmışken hemen yanı başımda ki sesle kafamı o tarafa çevirdim. Sertap abla güzelliğine güzellik katmıştı. Geçen zaman ona yaramıştı.

"Neva inanmıyorum sana güzelim sen misin bu? Ne kadar büyümüşsün ne kadar güzelleşmişsin sen böyle," sözleri beni utandırdığı kadar mutlu da etmişti. Halâ aynı sevecen kadındı.