LOST OF A HALF SOUL ✓

Chapter 23

(Yumi's POV)

Parang deja vu nagising na naman ako na nakahiga sa kwarto ko noon. Yung dati kong kwarto na lagi akong tumatambay dahil kinukulong ako ng ama ko rito. Umupo ako sa headrest ng kama at napasinghap sa hangin, nilibot ko ang paningin ko sa paligid at kapansin pansin ang maaliwalas na hangin na pumapasok mula sa malaking bintana na nakabukas.

"Good thing that your awake" nilingon ko ang isang taong nagsalita habang papasok ng kwarto. Tipid nya akong nginitian at umupo sa higaan na kinalalagyan ko.

"Ercel told me what happened" mahinahon nitong salita. Umiwas ako sa tingin nito dahil naiilang ako. Him? Talking to me like this? That's new.

"Where's lea?" Tanong ko upang mawala ang mabigat na tensyon sa pagitan namin. Nagiba naman ang ekspresyon nya na para bang naaapektuhan sya sa inaasta ko.

"She's still not awake. She's been sleeping lifeless in your room in the cabin. We decided to make her a Valkyrie." Sagot nya pero nanatili parin ang malumanay at mahinahon nyang salita na para bang nagiingat lamang sya. Tumango lang ako at hindi na umimik.

"What happened?" Napatingin ako sa kanya sa tinanong nya bigla. Umiwas naman sya ng tingin sakin.

"I've been wanting to ask you that. Since the day that ercel told me everything" salita nya at tumingin na sakin. Hindi ako umiimik dahil naghihintay ako sa tamang tyempo.

"I know we're not in a good term before you lost. But, I've been longing for you because your still my child and i am still your dad" mahihimigan mo talaga sa boses nya na miss na miss na nya ako. Pero ano nga bang dapat kong gawin? Ano bang dapat kong maramdaman? Buong buhay ko, ikinulong nya ako sa kwartong ito kahit na gustong gusto kong lumabas sa kaharian na ito para makita ng personalan ang mga lugar na sa mga mata ko lang nakikita. Huminga ako ng malalim at napagdesisyonan na sabihin sa kanya ang totoo. He deserve to know a thing.

"Nanny was just protecting me. She knew that i was a descendant of the cursed queen. At ang mga rebellion ay umatake saamin, and you weren't there to protect me as well as my husband. The rebellion wanted me. They wanted my blood. At yun ang naging dahilan kung bakit nya naisipang mamuhay kami sa ibang mundo, dahil yun lang ang natatangin paraan para maialis ako sa mundong ito. She was the only one who loved me since i was born." Pagkikwento ko sa kanya lahat. Matagal bago sya nakapagsalita ulit.

"Does that mean, the rebellion was there from the very start. Pero bakit wala kang maalala noong napunta ka rito?" Tanong nya habang Nakatitig sakin ng mataman.

"She choose to erase my memory by putting a spell that could take my half soul. Yet, after some years. She knew she couldn't keep me for too long, she couldn't protect me. So she decided to transfer me some other place in that wold, but it turns out. Dito rin pala ako mapupunta" sagot ko. Tumango naman sya at huminga ng malalim, tila napakabigat ng nararamdaman nya ngayon.

"Where's ercel?" Tanong ko ng maalala sya at hindi man lang nagpakita sakin ngayon.

"He's attending a meeting with the council about what happend yesterday" sagot nya. Tumayo agad ako at lumabas ng kwarto ko kahit na nakasuot ako ng pantulog. May meeting pala at hindi man lang nila ako hinintay?

May nadaanan ko naman ang kwarto namin ni ercel, supposed to be. Hindi ko alam pero may kung anong pakiramdam sakin napasukin ko ang kwarto. Wala sa wesyo kong binuksan ang pinto at pumasok roon.

Nilibot ko ang paningin sa buong kwarto, medyo may kalakihan ang kwarto at may higaan sa gitna na kasing laki rin ng higaan ko sa kwarto, nakita ko naman ang mga picture frame sa bawat lamesa at mah malaking closet rin. Katulad ng sakin, may veranda rin ito at mas malaki, agaw pansin naman ang mga damit panlalaki na nakalapag sa bed at doon ko napagtanto na dito pala natutulog si ercel. Napadako naman ang mata ko sa isang crib na nasa may tabi lang ng bed. Agad akong lumapit roon sa pagkasabik. Napangiti ako ng makita ang anak kong mahimbing na natutulog.