proluge

338 3 3
                                    

Nandito kami ngayon sa batangas kasama ang kapatid ko.

Hindi ko alam kung bakit, sabi lang nya wag ka nang magtanong. So hindi nalang ako nagtanong.

"Athena?" Cold na sabi nang kapatid ko. Kelan pa sya naging cold? Sinagot ko nalang sya nang "yes" kasi ayaw ko ng magtanong pa sa kanya. Dahil natatakot ako.

"Athena, i know it'll not be easy for you, but you're not going to stay with us anymore." He said frankly. Anung ibig sabihin nya?

"What do you mean?" I asked full of cunfusion kasi hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi nya.

"Baby, listen to me. I know kamumuhian mo ako after nito but i have to do this." He said. Pero wala parin akong maintindihan anu ba talaga ang ibig sabihin nya? Nakita naman nya ang lito kong mukha kaya nagsalita sya ulit.

"I dont know how to explain this, but i want you to know that from now on, hindi ka na sa bahay titira. you will live with your foster parents" he said.

Hindi ko alam ang sasabihin ko, pero namalayan ko nalang tumutulo na ang luha ko.

"Why?" I asked full of confusion and wearing my teary eyes.

"Sorry, but i need to do this" he said.

"No,no,no..."

" i want to stay with you. Please." nagmamakaawa kong sabi sakanya.

"Sorry baby" sabi nya at may tinawagan.

"She's here"

And then, end the call.

Tumingin sya saakin, At nagpaalam. Sinubukan ko syang pigilan pero tinulak lang nya ako. Umiyak lang ako nang umiyak nang may biglang humawak sa kamay ko at pinatayu.

"Magmadali ka, ayaw ko nang mahihina" sabi nya, na nagbuhay nang galit saakin.

"No, kuyaa!" Nagmamakaawa kung sabi, pero kinaladkad lang ako ng hindi ko kilalang tao.

Woahh! Nagustuhan nyo? Sorry about the grammar this is my first story so wag nyo muna ako i judge and comment it my request kayu. And paki vote please.

-hannasheikk

Brother's LoveWhere stories live. Discover now