Gumising ako ng 5:45 a.m para magluto ng breakfast namin ni Kuya Mark, nang bigla mag beep yung phone ko. May nag text sakin na uknown number? Sino naman kaya to?
Maxine pumunta ka sa school ng maaga. Yung math project natin.
-*unknown number*
Wait, math project? Si Kirk? Pano niya naman na kuha yung number ko?
Tsk. Bahala na, replyan ko na nga lang yun.
Sige. Sa school garden tayo kita. Antayin mo ako haaa...?
-Maxine
Bumaba na ako sa may kitchen, at nilapag yung phone ko sa may table. Bacon at fried rice nalang lulutuin ko. Nagsimula na ako magluto nang may yumakap sakin.
Kahit kailan talaga Kuya Mark ang sweet mo. Kinikilig ako kahit kapatid kita, Promise.
"Morning Kuya!" masiglang bati ko kay Kuya
"Good morning din Max. Masarap ata yan ah?"
"Mas masarap ka parin magluto Kuya"
Umalis si Kuya Mark at Kumuha ng pinggan, spoon at fork.
Pagkatapos ko magluto nilagay ko ito sa may table
"Ay. Oo nga pala Kuya, maaga pala akong aalis. Kasi yung project namin sa math di pa tapos" sabi ko kay Kuya habang kumukuha ng pagkain.
Umupo si Kuya Mark sa harapan ko at nagsimula na din kumain, "Sige. Basta magiingat ka ha? Oo nga pala Max. Mag oovertime ako mamaya ah. Kaya iiwanan kita ng pagkain at kumain ka." sabi naman ni Kuya
Tumango nalang ako sa kanya sabay ngiti.
After a while, natapos narin ako kumain. Nilagay ko yung pinag kainan ko sa lababo, nagpaalam na ako kay Kuya na maghahanda na ako pumasok ng school.
Umakyat ako sa kwarto ko at inayos ang sarili.
----
"Kuya! Una na ako." sigaw ko. Nasa taas kasi si Kuya nag aayos na din ng sarili niya.
Lalabas na sana ako nang magsalita si Kuya Mark, "Wait lang hatid na kita."
Ngumiti ako at dumiresto sa car ni Kuya. Ang bait bait talaga ng Kuya kooooooooo! Kaya lab na lab ko yun ehhh.... hehehe
"You piggy, dalian mo na. Baka kanina pa nagaantay yung classmate mo" pagasar ni Kuya sakin
"Panget ka lang eh. Kaya wala ka paring girlfriend, BOOOMMM! Natamaan si Kuya" sagot ko sa kanya, sabay suot ng seatbelt
Tinitigan niya ako ng masama, "Joke lang naman Kuya, di ka mabiro" pag explain ko sa kanya.
Tinitigan niya lang ako at nag focus na magdrive
Pikon si Kuuuyaaaa
-----
Nagstop yung car kasi nasa tapat na ng gate ng school, "Bye Kuya Panget! Ingat ka."
"Ikaw din Piggy. Aral ng mabuti Maxine Castillo" sagot naman ni Kuya Mark.
Bumaba na ako ng car at pumasok ng school.
----
Naglalakad na ako papuntang school garden bitbit ang bag at phone ko.
Nakita ko na si Kirk, may hawak na libro at pencil. Ang sipag naman ng lalaking to.
Umupo ako sa tabi niya, "Kirk, ito lang yung kaya kong sagutan eh. Sorry" sabi ko sa kanya sabay abot ng math notebook ko.
Tumango lang siya. Ang cold niya talagggaaaa nakakainis. Bakit pa ba ako hindi nasasanay? Ahgggg!!
"What happened?" tanong niya.
Ha? Anong pinagsasabi niya?
"About what?" pagtatakang tanong ko sa kanya
"Yesterday" maikling sagot niya
"Ahhhh. Wala yun. You dont need to know, and personal problem ko na yun" sagot ko sa kanya.
Bigla kong naisip lahat ng nangyari kagabi, yung nag away kami ng parents namin..... ahhgggg gusto ko man umiyak pero nakakahiya kay Kirk, mag mumuka din akong iyakin.
Pero di ko namalayan na tumutulo na pala luha ko, ahhggg di ako pwedeng umiyaaaakkkk
"You can tell me" sabi niya sabay ngiti.
OMG. Ang gwapo niyaaaa, Marunong din naman pala ngumiti tong cold na lalaking to. Hoy tama na! Kung ano ano na iniisip ko! Kasii eh nooo.
Pero siya din naman nagsabi eh, bakit hindi ko pa ikwento? Susundin ko na lang
"Ahhmm...... ano kasi... yung parents ko kasi biglaang dumating sa bahay namin. And yun yung sinasabi ni Kuya na problema."
"Dont you love your parents?" tanong niya habang naka titig
"Well, ito na kasi yon. I love them pero kasi simula nung nagtrabaho sila outside the country, everything changed. Pagkamusta samin di nila magawa, gets ko naman yung busy sila pero, diba dapat mong unahin yung mga anak mo? Last night was the chance para makipagayos sa kanila, pero naiisip ko parin yung mga times na wala sila sa tabi namin ni Kuya" malungkot na sabi ko habang naka yuko.
"You're still lucky tho, meron ka paring parents. Unlike me they're gone" sagot niya sakin.
"Hala! Bakit?" pag-aalala kong sabi
"Huwag mo sayangin yung oras na nandito yung parents mo. Huwag mo hayaang magsisi ka sa dulo. Why don't you try to do the things they didn't do for you before? Baka may dahilan sila para umalis noon. Try to listen their explanation."
Ayy! May pinaghuhugutan si Kirk. Mukhang galing sa puso. Tinignan ko si Kirk nakita kong malungkot yung mga mata niya.
"Gumawa na tayo" cold na medyo malungkot na sabi niya.
Tumabi ako sa kaniya at bigla ko siyang niyakap, Ang warm niya naman.
"Thank you at kung ano man yang nasa isip mo pwede mo sabihin sa akin." masayang sambit ko sakanya habang magkayakap parin.
"For what?" tanong ni Kirk
"Kasi nakinig ka sa problema ko at nagbigay ka nang advice. Medyo gumaan na din pakiramdam ko, and also pumayag ka magpayakap. HEHEH thank you." masayang sabi ko sa kanya
"Thank you rin. Sasabihin ko sayo yung mga problema ko kapag handa na ako. sabi niya and nagsmile.
Tumango ako. Thank you Kirk! Ang swerte ko nagkaroon ako ng kaibigan kagaya mo. Pero ang cold mo parin!
------
Next Chapter
YOU ARE READING
Silent
RandomAlam niyo ba yung pakiramdam na may nakilala kang cold at tahimik na lalaki? Pero nagbago siya dahil sayo? Ako si Maxine Castillo, na nagpago ng buhay ni Kirk Ryle Andrada.
