Ο Λάθος τρόπος αγάπης

Απόδραση !

Flashback Ελινα PoV.

Θα το σκάσω ! Θα το σκάσω !
επαναλαμβάνω ξανα και ξανα.
Φυσικά και δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να κοιμιθω, ξερνώντας ότι ξαπλώνω σε ένα κρεβάτι μαζί με ένα άγνωστο όπου μόλις παντρεύτηκα χωρίς την θέληση μου. Ακόμη δεν πιστεύω αυτό που μου έκανε η μητέρα μου, νιώθω τόσο πληγωμένη, απλα περιμένω να κοιμηθεί για τα καλα και έτσι θα το σκάσω.
Ευτυχώς για καλή μου τύχει όταν γυρίσαμε σπίτι σαν καλή νιόπαντρη που είμαστε και έπρεπε να τιμήσουμε το έθιμο για την πρώτη νύχτα του  γάμου δεν με ανάγκασε να κάνω κάτι χωρίς την θέληση μου .  Για να σας δώσω να καταλάβετε.
Σηκώθηκα αργά αργά με σιγανά βήματα για να φύγω απ'τι κρεβατοκάμαρα και για κακή μου τύχει με άκουσε.
*Που πας;* με ρώτησε.
*Στη τουαλέτα και μετά στην κουζίνα για να πιω νερό*
*Καλα* άκουστικε κάπως νυσταγμένος
Ευτυχώς δεν κατάλαβε τίποτα.
Έφυγα γρήγορα από το δωμάτιο και ελεξα όλο το σπίτι μπας και έχει κανένα φρουρό  να ελέγχει  και ο καταραμένος έβαλε σχεδόν σε όλο το σπίτι να το φρουρούν λες και είναι κανένας pablo escobar. Ως και στην πύλη υπήρχε  φρούρηση. Για καλή μου τύχει στη κουζίνα είχε πόρτα όπου θα μπορούσα να φύγω από εκει, άνοιξα όσο πιο σιγά μπορούσα την πόρτα της κουζίνας και  έφυγα προχώρησα προς την πύλη όπου βρισκόντουσαν δυο φυλακές και εκει ήταν η στιγμή όπου μπλόκαρα δεν ήξερα τι να κάνω, αποφάσισα να πάρω δυο πέτρες στα χέρια μου και ο θεός κι παναγία να με βοηθήσουν να ξεφύγω από αυτό το μαρτύριο. Την πρώτη πέτρα αποφάσισα να την ρίξω δίπλα στους θάμνους για να κάνω θορυβώ ότι ήταν κανένα ζώο και την δεύτερη την έριξα στον ένα των φρουρό με αποτέλεσμα να πέσει κάτω και ο διπλανός του νομίζε πως την είχε ρίξει κάποιος από τα δεξιά τους έτσι έφυγε για να ψάξει πιος ήταν αμέσως βρηκα την ευκαιρία να τρέξω προς την πύλη. Είχε σε όλη την πύλη ολοκληρώ σύστημα όπου έπρεπε να βάλεις κωδικό για να άνοιξη αλλά εγώ δεν ήξερα τίποτα και ούτε θα έμπαινα στον κόπο να προσπαθήσω να βάλω των κωδικό έτσι αφού σιγούρεψα ότι τα κάγκελα δεν ήταν πολύ ψηλά, έκανα την προσπάθεια μου για να τα ανέβω...και τα κατάφερα. Καθώς ήμουν έτοιμη να πηδήξω προς την έξω μεριά του σπιτιού ακούστηκε ο φρουρός να μου φωνάζει το όνομα αλλά δεν του έδωσα καμία σημασία και άρχισα να τρέχω όσο πιο μακριά μπορούσα από αυτό το καταραμένο σπίτι.
Ειμαι 100% σίγουρη ότι θα ενημέρωσε αμέσως τον Μενέλαο αλλά ειλικρινά δεν με ένοιαζε τίποτα το μόνο που με ένοιαζε ήταν να πάω πίσω στο πατρικό μου σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται.

........

Δεν ήξερα που γύριζα, δεν γνώριζα αυτή την γειτονιά, ειχα χαθεί.
Άρχισα να κάνω νόημα σε περαστικούς να σταματήσουν έτσι ώστε να έχω κάποιο μέσο να παω πίσω στο σπίτι μου αλλά κανένας δεν σταματούσε είπα να κάνω για ακόμη μια φορά και πάλη τίποτα.
* Ηλίθιε* φώναξα.
Ενιωθα ότι θα βάλω τα κλάματα αν δεν βρισκόταν άμεσα κάποιος να με βοηθήσει συνέχισα να περπατάω μέχρι να βρω μια έξοδο και ξαφνικά ακούω ένα αυτοκίνητο να σταματάει και μπορώ να πω πως ο άντρας όπου κατέβηκε ήταν γοητευτικός.
*Θες βοήθεια; χάθηκες;*
*εεε* είπα από την αναστάτωση μου αφού τον κοιτούσα όσο με ρώταγε.
*Σε ρώτησα αν χάθηκες και αν χρειάζεσαι βοήθεια*
*ναι χάθηκα* του είπα ψέματα, τι να του έλεγα πως μόλις παντρεύτηκα με ένα άγνωστο και ότι το έσκασα από το σπίτι.
*Που πας; αν θες να σε πάρω εγώ* μου πρόσφερε αυτό ο γοητευτικός κύριος αλλά είχα ανασφάλεια αν θα παω μαζί του η όχι.
Δεν το χεζεις είδη έχει γίνει σκατα η ζωή μου τι νόημα θα έχει αν πάθω κάτι τώρα.
Μπήκα στο αυτοκίνητο καθησα στη θέση του συνοδηγού και άρχισα να του εξηγώ την οδό όπου είναι το πατρικό μου. Μπορώ να πω ότι το οδήγημα του ήταν καλό και ήσυχο δεν έτρεχε οποταν όλα καλα.
* Σε ευχαριστώ όπου μπαίνεις στο κόπο για να με πάρεις στο  σπίτι μου* είπα ντροπαλά και τον κοίταξα με το βλέμμα του αθώου.
*δεν κάνει τίποτα* είπε και άφησε το βλέμμα του να είναι συγκεντρωμένο στον δρόμο.
* δεν θα μπω στον κόπο να σε ρωτήσω γιατί μια τόσο όμορφη κοπέλα γύριζε μόνη τις τόσο αργά την νύχτα χαμένη σε αυτές τος γειτονιές* ξεροκατάπια μόλις τελείωσε δεν ήξερα τι να του πω και ούτε ήθελα να του απαντήσω.
*Δεν χρειάζεται να απάντησης*
*Ευτυχώς γιατί ούτε ήθελα* του απάντησα ειλικρινά.
*  αν θέλεις όμως μπορείς να μου πεις  τι έγινε*
*Οχι σε ευχαριστώ αλλά θα το παραλείψω* είπα και του χαμογέλασα.
* Όπως θες*
*Αν χρειαστείς όμως κάτι ξανα η κάποια βοήθεια ορίστε το νούμερο μου* και μου έδωσε μια κάρτα όπου έγραφε πάνω ότι ήταν γιατρός και το νούμερο του.
*Μην διστάσεις να μου τηλεφωνήσεις* και τελείωσε την πρόταση του.
*Σε ευχαριστώ ξανά δ-δεν ξέρω πως να ανταποδώσω*
*Τι λες για ένα καφέ* μου είπε γλυκά και χαμογέλασε.
*Καλη ιδέα μου ακούγεται*του είπα επίσης γλυκά και χαμογέλασα.
*Εισαι γιατρός* αποφάσισα να των ρωτήσω.
*Ναι*
*Τι γιατρός ακριβώς*
*Καρδιολόγος*
*οχχχ* αναφώνησα καθώς ανατριχιάζω μόνο με την σκέψη του να ειμαι εγώ γιατρός και να βλέπω όλα αυτά τα αίματα ούζο αηδία.
*Μου αρέσει όσο και να σου ακούγεται εσένα τρελό* είπε και χαχάνισαι.
Του χαμογέλασα και του έκανα νόημα ότι το σπίτι μου βρισκόταν ακριβώς απέναντι μας και αυτός με την σειρά του σταμάτησε.
*Σε ευχαριστώ για ακόμη μια φορά όπου με βοήθησες*
*Δεν κάνει τίποτα* μου χαμογέλασε και έκλεισα την πόρτα και αμέσως γύρισα μπροστά και ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω την μητέρα μου και την αδερφή μου γιατί ειμαι σίγουρη ότι θα με έκραζαν για το κατόρθωμα μου αλλά εγώ τουλάχιστο γνωρίζω ότι έχω σωθεί από τον εφιάλτη τουλάχιστο ας το ελπίζω.