Ο Λάθος τρόπος αγάπης

Σας μισώ !

Flashback.
Καθώς περιμένω να μου άνοιξη κάποιος την πόρτα.
Αρχίζω να κάνω δεύτερες σκέψεις όπως να μείνω κοντά στην οικογένεια μου όπου με πρόδωσε με έδωσε τόσο εύκολα σε κάποιον άγνωστο η να φύγω και να επιβιώσω μόνη μου.
Το άκουσμα της πόρτα να ανοίγει με διακόπτη απ'τις σκέψης μου.
*Τι κανείς εσυ εδώ* με ρωτάει ξαφνιασμένη η αδερφή μου.
* Η-ηρθα πίσω στο πατρικό μου* λέω τραυλίζοντας.
* Θα σε σκοτώσω* αρχίζει να φωνάζει η αδερφή μου,*εισαι ηλίθια δεν το πιστεύω* συνεχίζει να φωνάζει.
*Σταματά* της λέω με την σειρά μου. Θέλω τόσα πολλά να της πω και να την βρίσω αλλά η λέξης δεν λένε να βγουν από το στόμα μου.
*Δεν πιστεύω στα μάτια μου* συνεχίζει για ακόμη μια φορά να φωνάζει. *Μαμα* αρχίζει να φωνάζει την μητέρα μου και ξαφνικά με έπιασε πανικός και νιώθω τα χέρια μου να τρέμουμε απ'το φόβο ξέροντας ότι δεν θα καταλήξει κάπου καλα όλο αυτό.
*Τη έγινε αγάπη μου, γιατί φωνάζεις μεσάνυχτα* λέει η μητέρα μου αλλά μόλις με βλέπει της κόβετε η ανάσα λες και είδε κανένα φάντασμα, 'μαμά η κόρη σου ειμαι γιατί με κοιτάζεις με αυτό το βλέμμα; γιατί δεν χαίρεσαι ; γιατί μου το έκανες όλο αυτό ; γιατί με έδωσε σε ένα άγνωστο τόσο εύκολα ;' αρχίζω να διαλογίζομαι από μέσα εχοντας μια έλπιδα ότι θα κάνει κάποια κίνηση προς την κόρη της ή έστω ότι θα σκεφτεί να απαντήσει σε όλα αυτά που σκέφτηκα.
*Τι γυρεύεις εσυ εδώ* Οχ όχι αρχίζει να φωνάζει και αυτή. Τελικά δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα να ερθω εδώ, δεν περίμενα αυτό τον τρόπο όπου θα με αντιμετώπιζαν μέσα στο μυαλό μου.
* Μιλά* με απειλή η αδερφή μου.
*Δεν τον θέλω* και αρχίζω να βουρκώνω.
* Τι να κάνουμε ποτέ δεν περνούμε αυτό που θέλουμε* λέει η αδερφή με ένα σατανικό γελοίο και θέλω να την πλακώσω στο ξύλο, θέλω να ξεσπάσω πάνω της. *Εγω αν ήμουν στην θέση σου, θα έβγαζα τον σκασμό και θα εκμεταλλευόμουνα την κατάσταση*
*Εγω δεν ειμαι εσυ* αντεπιτίθομαι με την σειρά μου.
* μικρή όλα τα έχει ο τύπος, αυτή είναι η μοίρα σου* αχχ θέλω τόσο πολύ να την χτυπήσω, αν συνεχίσει θα το κάνω. όλοι αυτήν την ώρα που φωνάζαμε δεν είχα προσέξει ότι η μητέρα μου είχε φύγει απ'το σαλόνι.
* Άκουσε με καλα, εσυ τώρα είσαι η γυναίκα του και αυτό που έκανες σήμερα ήταν το μεγαλύτερο σου λάθος* καθώς ήμουν έτοιμη να της απαντήσω πίσω, συναιχιζει να μιλάει. * Είσαι η γυναίκα του πλέον, θα το κανείς να σε ερωτευτεί ή εσυ να τον ερωτευτείς, βασικά πρέπει να τον ερωτευτείς*
*Γιατι* την ρωτάω δειλά, προσπαθώντας να μην κλάψω.
*Μην ρωτάς πολλά* μου λέει με ένα αυστηρή ύφος.
*Εσυ θα είσαι αυτή που θα είναι η μητέρα των παιδιών του εσυ είσαι αυτή που θα τον υποστείς στο υπόλοιπο της ζωή σου είτε σου αρέσει η όχι* λέει μοχθηρά και νιώθω τα λόγια της να με χτυπάνε σαν μαχαίρια. ειμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα να την βάλω κάτω και να την δείρω αλλά το χτύπημα της πόρτα μου κόβει απ'της σκέψεις μου και παρακαλάω μέσα μου να μην είναι αυτό που νομίζω. Καθώς η αδερφή μου πάει να άνοιξη την πόρτα βλέπω και την μητέρα μου να ξεφυτρώνει από τη κουζίνα και της δίνω ένα μοχθηρό βλέμμα.
* Πως μπόρεσες * την ρωτάω.
*Βγάλε τον σκασμό* μου λέει και την βλέπω να κοιτάζει επίμονα από πίσω μου. Γυρίζω και τον αντικρίζω και ειμαι σίγουρη πως η μητέρα μου τον κάλεσε καθώς τσακωνόμουνα μαζί με την αδερφή μου. Το βλέμμα του είναι άγριο και σίγουρα γύρω εγώ για αυτό. Η μητέρα μου κινείται γρήγορα προς το μέρος μας και πιάνει με ένα άγγιγμα τα χέρια του εγκλωβιζοντας τα στα στα δικά της.
*Συγνωμη Μενελαε μου, δεν το ήθελε* αρχίζει να λέει η μητέρα μου και μένω ακίνητη να την κοιτάζω δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα λέει όλα αυτά. * Δεν ήταν καλα, είναι όλα τόσο πρωτόγνωρα για εκείνη και γι'αυτο αντέδρασε έτσι* έμεινα να τους κοιτάζω με παγωμένο βλέμμα. Ο Μενέλαος μου έριξε ακόμη ένα αγριεμένο βλέμμα.
*Δεν θα το επαναλάβει* λέει πιο φωναχτά τονίζοντας όλοι την πρόταση.
Έχω μείνει κόκαλο στην θέση μου αλλά το δυνατό κράτημα του στο χέρι μου με ξύπνησε.
Καθώς αρχίζει να περπατάει στην πόρτα για να φύγουμε, αρχίζω να αντιστέκομαι και να τραβιέμαι προς τα πίσω.
*Οχι δεν θέλω* Φωνάζω και δάκρυα φεύγουν από τα μάτια μου αλλά δεν με ακούει και συνεχίζει να περπατάει και να με τραβάει μαζί του.
*Οχι* φωνάζω και πιο πολύ * Δεν θέλω* συνεχίζω.
Όμως σταματάει απότομα και ξαφνιάζομαι, τον βλέπω να σκύβει κάτω αλλά αυτό που έκανε ήταν να με πάρει στα χέρια του και να με βάλει στην πλάτη του για να με κουβαλάει σαν ένα σακί πατάτες.
Αρχίζω πάλι να φωνάζω να με αφήσει κάτω και ότι δεν θέλω παω μαζί του αλλά είναι ματέο.
Φτάνουμε στο αυτοκίνητο του ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού με βάζει μέσα και μου βάζει την ζώνη ασφαλείας. Σκέφτηκα να ανοίξω την πόρτα και να φύγω αλλά μέχρι να το κάνω ήρθε μέσα και κλείδωσε της πόρτες.
Σε όλη την διαδρομή δεν μιλούσα το μόνο που έκανα ήταν να αρχίσω το κλάμα όσο αθόρυβα μπορούσα, δεν με ένοιαζε αν θα με άκουγε η αν θα με έβλεπε έτσι κι'αλλιώς ήθελα να με δει η να με ακούσει για να του αποδείξω ότι δυστυχισμένη θα ειμαι μαζί του.