Η γνωριμία.

1.3K 48 1
                                    


Μενέλαου POV

Έφθασα στην εταιρία του αδερφού και το προσωπικό και οι υπάλληλοι με υποδέχτηκαν με το πιο άψογο τρόπο,όπως μου χρειαζόταν φυσικά.

Προχώρησα και μπήκα στο ανέλκηστιρα καθώς παρατήρησα ότι όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω, μου ένα χαμογελάκι εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου από ευχαρίστηση.Λιγο πριν φθάσω στο γραφείο του αδερφού μου ο ανελκηστιρας σταμάτησε και μπήκε μια γυναίκα μέσα,πρώτη φορά την έβλεπα αφού υποτίθεται πος ο αδερφός μου πρέπει να με ενημερώνει για όλα.

*Καινούργια είσαι * Την ρώτησα με αυστηρό ύφος.
*Ναι περίπου* Είπε καπως ντροπαλά, σημείωση μιλούσαμε στα γαλλικά.
*Και τη ακριβός γνωρίζεις για αυτή την δουλειά α και όταν βγούμε θέλω να δω τα χαρτιά σου*
*Και πιος είσαι εσυ κύριε μου που θα σου δόσω και λογαριασμό και θες να δεις τα χαρτιά μου* Είπεε θυμωμένο ύφος. Πω που της βρίσκουμε τελικά;;
*Κυρια μου δεν ξέρεις καν σε πιο μιλάς* Είπα με τόσα νεύρα.
*Α ναι και σε πιο μιλάω αν επιτρέπεται*
*Στον Μενέλαο Αθανασίου το κεφάλι σε όλες τις εταιρίες και σε όλα* είπα υπερήφανος.
*Χίλια συγνώμη δεν ήξερα ότι είστε εσείς ο γνωστός Μενέλαος, αχχ συγνώμη* είπε και μου κράταγε το χέρι. Ξαφνικά ανοίγουν η πόρτες του ανελκηστιρα και μερικά βλέμματα έπεσαν κατευθείαν πάνω μας.
*Αμέσως στις δουλειές σας* Τους είπα φωναχτά καθώς  βγήκα έξω.
Αρχησα να προχωράω προς το γραφείο του αδερφού μου αλλά με διέκοψε η κοπέλα όπου μόλις γνώρισα.
*Ναι* της λέω.
*Μπορω να σας ρωτήσω κάτι τελευταίο*
*Ναι πες μου*
* Πρόσφατα δεν παντρευτήκαται*
* Ναι και προς τη αυτό το ερώτημα*
*Τιποτα τίποτα απλα θα ήθελα να ξέρατε ότι είναι πόλη τυχερή η γυναίκα σας*
* Ευχαριστώ παρά πολύ* της είπα και έφυγα για να παω στο γραφείο του αδερφού μου, καθώς έφτασα άνοιξα την πόρτα και ο αδερφός μου μόνο με την παρουσία μου ήταν έτοιμος να κάνει ολοκληρώ πάρτι.
* Αδερφακο μου* Είπε φωναχτά και ήρθε τρεχάτος στην αγγελία μου.
*Τι γίνεται βρε άτιμε ακόμη δεν ήρθες και έριξες γκομενακια*
*Αστα αυτά πλέον ιβαν εγώ φοράω βέρα  ειμαι παντρεμένος δεν προκεται να την χάσω για βλακίες εδώ  δυο χρόνια πάλευα  για να την κανό δικιά μου*
*Ναι με τον ποιο έσχατο τρόπο*
*Ας μην ανοίξουμε θέμα σε αυτό ξέρεις πος είχε να κάνει όλη αυτή ιστορία όποτε ας το αφήσουμε*
*Οτι πει ο μεγαλύτερος μου αδερφός* και έκανε να κάτσει στην πολυθρόνα.
*λοιπών θα την γνωρίσω επιτέλους* Με ρώτησε.
*Ναι σήμερα θα δειπνήσουμε στο εξοχικό μου*
*Μαλιστα*
*Τωρα που είμαστε οι δυο μας με εσένα και την γαλλίδα τι γίνεται*
*Ειναι λίγο δύσκολη αλλά ένταξη θα την καταφέρω,νομίζω ξέρεις πολύ καλα εσυ τις γαλλίδες και ότι φέρνουν άλλο αέρα έτσι* Είπε με πονηρό ύφος.
*Ειπαμε πέρασμενα ξεχασμένα ότι έγινε έγινε και να σου το τονίσω ξανα δεν θέλω τσιμουδιά στην γυναίκα μου, γιατί δεν με νοιάζει να σε σκοτώσω και εσένα* Είπα με αυστηρό ύφος και πήγα προς την πόρτα για να φύγω.
*Ενταξη ρε παιδάκι μου δεν της είπες όλες τις αλήθεια* Με ρώτησε.
*Οχι και αν φτάσει κάτι στα αυτιά  τις στο ορκίζομαι είστε όλοι πεθαμένη και το ξέρεις κανείς δεν τα βάλει μαζί μου*
*Ναι το ξέρω αφεντικό, και  έχεις το λόγο τις τιμής μου τίποτα δεν θα μάθει*
*Ωραια με κανείς περήφανο αδερφέ μου* Και κόντεψα κοντά του λίγο προκλητικά χαστουκίζοντας τον απαλά καλε για να μάθει να μην κάνει λάθη.

*Ανοιξα την πόρτα βγήκα απ'το γραφείο με το σοβαρό και αυστηρό μου ύφος και πήγα προς τον ανεκληστιρα μπήκα μέσα και βγήκα για μα φύγω όλοι με αποχαιρέτησαν και μπήκα στο αυτοκίνητο για τον δρόμο μου στο σπίτι.

Ο Λάθος τρόπος αγάπης Donde viven las historias. Descúbrelo ahora