Ο Λάθος τρόπος αγάπης

Οικογενεια!

Ξαφνικά σηκώνεται όρθιος και βγάζει κι'αυτός με την σειρά του τα ρούχα του και βλέπω ποσό σκληρός είναι για μένα και τρελαίνομαι για μια ακόμη φορά.

«Ξάπλωσε» περνώ το κουράγιο και το θάρρος να του πω. Μου δίνει ένα μπερδεμένο βλέμμα και εγώ απλά του χαμογελάω πονηρά και αμέσως κατάλαβε.
Υπακούει σε αυτό που του ζήτησα και ξαπλώνει στο κρεβάτι και δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από τη στύση του.

Αφού ξαπλώνει, πηγαίνω κοντά του και σιγά σιγά περνώ την στύση του στο στόμα μου, προσπαθώντας να τον πάρω όλο μέσα στο στόμα μου. Το υπόλοιπο όπου δεν μπορώ να πάρω τον πιέζω απαλά με το χέρι μου πάνω κάτω ελπίζοντας πως το κάνω σωστά. Τον ακούω να του φεύγει ένα μουγκρητό ευχάριστης και αυτό μου δίνει θάρρος να συνεχίσω όπως να φτύσω αισθησιακά και να τον περνώ στο στόμα μου ρουφώντας τον και κοιτάζοντας τον στα μάτια.

«Μη...» τον ακούω να μου λέει.
«Μη το ξανά κανείς αυτό γιατί θα χύσω μέσα στο στόμα σου» μου λέει και πεταλούδες εμφανίζονται για ακόμη μια φορά στο στομάχι μου.

«Έλα εδώ μωρό μου» μου λέει και τον υπακούω αμέσως. Ξέρω πολύ καλά αν ήταν κάποια άλλη δεν θα το έκανε αυτό που κάνουμε εμείς τώρα, αλλά δεν μπορώ να του αντισταθώ παρόλο ότι είναι μαλακάς.
Καθώς πηγαίνω κοντά του με πιάνει από τα χέρια και με γυρίζει ώστε να ξαπλώσω και αυτός να είναι από πάνω μου.

Με Άργους ρυθμούς μπαίνει μέσα μου και η πεταλούδες στη κοιλιά μου αυξάνονται όλο και πιο πολύ, αναρωτιέμαι αν νιώθει το ίδιο.
Για την αρχή πηγαίνει σιγά και μετά αυξάνει ρυθμούς και θα τρελαθώ όπου είμαι κοντά να τελειώσω. Χωρίς να το καταλάβω του γρατζουναω την πλάτη με τα νύχια μου και μου ψιθυρίζει στο αυτί ποσό υγρή ειμαι, αυτές οι λέξεις με φέρνουν στην κορύφωση μου. Μπαίνει και βγαίνει μέσα πόλο πιο γρήγορα τώρα και καταλαβαίνω ότι είναι κοντα, αφού είναι σχεδόν έτοιμος να χύσει για μένα χτυπάει η πόρτα του δωματίου μας.

Αγχώνομαι «Ποιος θα είναι;» Των ρωτάω.
«Δεν ξέρω αγνώστους θα φύγουν κάποια στιγμή» μου λέει και βγαίνει από μέσα μου.
Καθώς πάει να συνέχιση η πόρτα ξανά χτυπά.
«Κύριε!» Ακούμε μια φωνή από πίσω.
«Αχχ δεν μπορώ να μείνω 5 λεπτά μόνος μου με την γυναίκα μου γαμω» λέει παραπονεμένος και σηκώνεται για να ντυθεί.
«Ντύσου» μου λέει και ντύνομε και εγώ με την σειρά μου.
« περίμενε 5 λεπτά» φωνάζει σε όποιον είναι έξω από την πόρτα μας.

Αφού είμασταν έτοιμη  και οι δυο ανοίγει την πόρτα και είναι ένας από τους μπράβους του.
«Ελπίζω να είναι κάτι σημαντικό και επέμενες τόσο πολύ» λέει ο Μενέλαος.
«Ναι κύριε, απλά ήρθαν οι γονείς σας και σας περιμένουν κάτω»....άκουσα καλά;;;; Είπε γονείς;;;; Άγχος κυλάει τώρα μέσα σε όλο μου το σώμα αυτό και αν δεν το περίμενα.
Ποσά πράγματα να γίνουν μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα δεν αντέχω άλλο!!!!

Καθώς πάω κοντά στον Μενέλαο με αργά βήματα  γυρίζει και με κοιτάει στα μάτια.
«Κοιτά συγνώμη που δεν σε προειδοποίησα από πιο γρήγορα για τους γονείς μου» πάω να τον διακόψω αλλά με σταματάει.
«Κανονικά θα τους συναντούσαμε σε δυο μέρες όχι από σήμερα»
«Μάλλον από τη Φαίνεται βιάζονται να σε γνωρίσουν» Τελειώνει την πρόταση του και μου χαμόγελα.....του χαμόγελο πίσω αμήχανα αφού δεν είμαι έτοιμη για ότι με περιμένει σε λίγα λεπτά.

«Έλα πάμε κάτω μαζί» λέει και μου δίνει το χέρι του, χωρίς δεύτερη σκέψη τον πιάνω δυνατά και σφιχτά από το χέρι.
«Ηρέμησε δεν θα σε σκοτώσουν» μου λέει αφού κατάλαβε ποσό σφιχτά τον κρατάω και ότι ειμαι αγχωμένη.
«Ναι εύκολο να το λες εσύ» του λέω και μου χαμογελάει για απάντηση .

Μόλις κατεβαίνουμε βλέπω δυο πανέμορφους γονείς να μας χαιρετάνε, τώρα καταλαβαίνω από που πήρε τόση ομορφιά..... Το άγχος μου αυξάνεται όλο και πιο πολύ όσο πλησιάζουμε κοντά τους.