Ο Λάθος τρόπος αγάπης

Φεύγω!

*Ποια είναι αυτή η Τζέσικα* αποφασίζω να των ρωτήσω τελικά.
*Το παρελθόν μου* μου απαντάει έχοντας την περηφάνια στο πρόσωπο του.

Δηλαδή εγώ τώρα τι πρέπει να χαρώ ή να λυπηθώ ;

*Και τι ήθελε εδώ *
*Απλα είπαμε να θυμηθούμε τα παλιά* λέει και χαμογελάει αυτή την φορά.

Τα νεύρα μου !!! δεν αντέχω άλλο μαζί του. Τέλος θα φύγω αμέσως τωρα.

*Μην ανήσυχης μικρή μου δεν τρέχει τίποτα μεταξύ της* παίρνει μια ανάσα και έρχεται προς το μέρος μου. *Εξαλου εσυ είσαι το μέλλον μου* σταματάει ακριβώς μπροστά μου εχοντας μόνο λίγη απόσταση μεταξύ μας, όμως εγώ κάνω 3 βήματα πίσω.

*Εγω δεν θέλω να έχω μέλλον μαζί σου* Αρχίζω να του φωνάζω.
*Γιατι* με ρωτάει ! με ρωτάει γιατί ;;;
Θα τρελαθώ μαζί του.
*Γιατι δεν σε γνωρίζω καθόλου και επίσης δεν θέλω να έχω ένα μέλλον όπου ο άντρας μου μπορεί να είναι νεκρός* περνώ μια ανάσα πριν πο το χειρότερο παρόλο που δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
*Ακομη το χειρότερο να πεθάνω εγώ εξαιτίας σου* του φωνάζω για ακόμη μια φορά.

*Μην ανήσυχης για τέτοια μωρό μου, είσαι υπό την προστασία μου δεν θα αφήσω κανένα να σου κάνει κακό* μου λέει και με πλησιάζει όλο και περισσότερο.

*Μην με πλησιάζεις άλλο* του φωνάζω και απομακρύνομαι από κοντά του όσο πιο πολύ μπορώ.
*Εισαι ένα γουρούνι* του φωνάζω αλλά αυτή τη φορά δάκρυα από τα μάτια μου κάνουν την εμφάνιση τους γιατί προφανώς δεν μπορώ να τα κρατήσω άλλο μέσα μου.
*Δεν θέλω να έχω σχέσεις μαζί σου, ποτέ δεν ήθελα* φωνάζω και κλέο ταυτόχρονα.

Εννοείτε πως πριν λίγες εβδομάδες ήθελα να έχω σχέση μαζί του αλλά όλα άλλαξαν ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη.
Την μία μέρα είναι ένας ευγενικός άντρας και την επόμενη ξυπνά κι είναι αναγνώριστος.
Όμως δεν θα ξεχάσω αυτό που μου έκανε στην Γαλλία και το χειρότερο που σκότωσε ένα αθώο άνθρωπο έτσι απλα.

Δεν λέει τίποτα απλα μένει να με κοιτάζει.
Αποφασίζω να φύγω να παω πίσω στο υπνοδωμάτιο μας να αλλάξω ρούχα γιατί εγώ δεν μένω άλλο μαζί του κουραστικά αυτήν την κατάσταση.

Ανοίγω γρήγορα την ντουλάπα και βγάζω απλές φόρμες. Όμως την ώρα που θα έφευγα αμέσως θυμήθηκα ότι μου είχε δώσει το νούμερο του ο καρδιολόγος αυτό ο γοητευτικός άντρας όπου με πήρε στο σπίτι μου την νύχτα όπου το έσκασα.
Περνώ βιαστικά το χαρτάκι στα χέρια μου και κατεβαίνω κάτω στο σαλόνι. Για κακή μου τύχη βρισκόταν εκει και ο Μενέλαος αλλά δεν δίνω δεκάρα εγώ θα φύγω από εδώ.

*Που πας* με ρωτάει, δεν προκεται να του απαντήσω.
Τον κοιτάζω για μια τελευταία φορά και ανοίγω την πόρτα για να φύγω όμως πριν βγω τις πόρτα τον ακούω να μου λέει
* όπου και να πας, εγώ θα σε βρω* ναι καλα απαντάω από μέσα μου.
*Εγω φεύγω * του λέω και για κάποιο παράξενο λόγο δεν με σταματάει. Ούτε καν που προσπαθεί όσο παράξενο και να μου φαίνεται με χαροποιεί ταυτόχρονα.
* Ίσως τωρα που φεύγω να με αγαπήσεις έστω για λίγο* του λέω και κλίνω την πόρτα πίσω μου.
Θέλω τόσα πολλά του πω αλλά δεν έχω άλλο διαθέσιμο χρόνο να σπαταλήσω.

____________________________________
Το ξέρω είναι λίγο μικρό και ζήτω να με συγχωρέσετε. Σας ευχαριστώ για την υποστηρίξει τα φιλια μου