•ZORAKİ•

"Öne Gel!"

"Bu kadar mı kolaydı vazgeçebilmek..."

Odama girip kapıyı kapatım. Aynanın karşısına geçip halime baktım çok bakımlı bir kızdım ama şuan ben bile kendime inanmıyordum. Banyoya girip göz altlarıma biraz krem sürdüm beni çok rahatsız ediyordu altındaki morluklar kremimi sürdükten sonra dolabımdan bir kot etek ve beyaz bit tişört çıkartıp yatağımın üzerine indirdim minik bir çanta da alıp içine telefonumu ve bir paket peçete koydum.
Yatağıma indirdiklerimi giyip saçlarımı tarayıp çıktım odadan.
Aşağıya annemin yanına indiğimde kayınvalidem (!)oturmuş annemle sohbet ediyordu. Yanlarına gidip annemin kaş göz işaretiyle elini öptüm."Hoşgeldiniz" diye mırıldandım."Hoşbuldum kızım Aras dışarıda siz gidin artık"diyip gülümsedi bende zorla gülümseyerek çıktım evden. Arabaya doğru ilerlediğimde gözlerim doluyordu. Ellerimle gözlerimi silip arabanın önünde bir süre durdum ve arka kapıyı açıp oturdum. Aynadan tek kaşı kalkık bir şekilde bana bakıyordu. Cama dönüp çalan şarkının eşliğinde göz yaşlarımı akmasına izin verdim. Geldiğimizde kemerimi açıp ondan önce indim ve hiç beklemeden alışveriş merkezine girdim. Ne için geldiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ne alacaktık onu da bilmiyordum. Aras'ı beklersem daha iyi olacak diye düşünüp olduğum yerde bekledim. Birkaç dakika sonra gelmesiyle birlikte onu takip ettim ne yapıyorduk hiç bilmiyorum, nereye gidiyorduk ve neden beni bekletmişti bilmiyordum. Tam arkasından hızlı adımlarla onu takip ederken aniden önüne dönüp durması yüzünden ona çarptım. Ve direkt içimde beslediğim zehiri kusmak için ağzımı açmamla parmağını ağzımın üzerinde sessiz ol işareti yaparak"Şşşş"dedi. Elini ağzımdan çekerek bir adım geri attım.
"Ne yapmaya çalışıyorsun!"
"Asıl sen yapmaya çalışıyorsun?"
"Ne yapmamı bekliyorsun? Tanımadığım bi adamla evleneceğim diye mutlu mu olayım?"gözlerim dolmuştu tekrar
"Mutlu ol demedim. Ama mutluymuşsın gibi yap"
"Başka? Kendini tatmin etme çabaları mı bu?"
"Saçmalama Ecem meraklı değilim sana "
"O zaman neden bunu yapıyorsun bana?"derken ağlıyordum artık.
"Çünkü..."
"Çünkü ne ?"dememle  bileğimden tutup beni peşinden sürüklenmesi bir oldu "Ne yapıyorsun!? Bileğimi bırak!"
Diyip kendimi çekmeye çalıştım ama olmuyordu. Arabanın önüne geldiğimizde beni ön koltuğa oturtup kemerimi bağladı. Ne yapmaya çalıştığını anlamayarak binmesini bekledim. Oda binince "Cevap verecek misin?"diye tekrar sordum. Tekrar cevap vermeyince  sessiz kalıp önüme döndüm arabayı deniz kenarında uçurum bir yere getirince şaşkınca etrafıma bakıyordum kimse yoktu."İn" noluyor anlamıyordum ama dediğini yapıp indim."Bak şimdi... benim annem hasta 1 yılı kaldı veya kalmadı" dediğinde gözlerim doldu onunda mavi gözleri kendini iyice belli etmişti kızardığı için.Ve devam etti"Evlenene kadar ve evlendikten sonra mutluymuş gibi yapacaksın! Dediğim gibi meraklı değilim sana ama  annem hasta olduğu için söz verdirdi seninle evleneceğime artık zırlamayı kes ve eve gittiğimizde mutluymuş gibi yap!"
Yutkundum."Hı hı " diyip burnunu çektim. Dolan gözlerimi silip arabaya bindim. Ağlamamak için çok zor duruyordum. Oda arabaya bindiğinde tekrar alışveriş merkezine sürdü arabayı durduğumuzda bana dönüp "Niçin gönderdiler bizi buraya ?"
"Bilmiyorum" dedim kısık sesimle.
"Birkaç kıyafet alalım o zaman boş gitmeyelim"
"Tamam"dedim sadece. İlk onun inmesini bekledim ama inmeyip telefonunu açtı ve birisini aradı "Ege bana bir gömlek bir tane de kız elbisesi lazım ne bulduysan koy getir birkaç paket, aşağıdayım"diyip biraz bekledikten sonra telefonu kapattı.
"Ben lavaboya gidiyorum"
"Tamam"dediğinde arabadan indim. Alışveriş merkezine girip lavabonun olduğu yöne doğru ilerledim. Lavaboya girdiğim an tuttuğum göz yaşlarımı bırkatım nasıl bir şeyin içine düşmüştüm böyle? Yüzümü yıkayıp biraz sakinleşmeyi bekledim peçete aldım iyice kurulayıp ve derin nefes alarak çıktım lavabodan. Alışveriş merkezinden çıktığımda Aras arabadan inmiş sigara içiyordu. Yanında durduğumda arabanın açık olduğunu söyledi. Ve sigarasını çöpe atıp önümden geçti. Arabanın önündeki poşetleri alıp bağaja yerleştirdi ben yavaş yavaş yürürken, arabaya bindiğinde bende arabanın önündeydim arka kapıyı açıp bindiğimde kaşları çatık bir şekilde bana baktı."Öne gel!" Dediğinde şaşırdım."Sebep?"
"Annemi alacağım ya hani seni arkada görmesin"dedi bastırarak. Kapıyı açıp indim ve öne binip kemerimi taktım. Eve kadar hiç konuşmadık eve vardığımızda arabadan inip birkaç poşet verdi elime birkaçını da kendi alıp bağajı kapattı. Sonra elinde ki poşetleri yere indirip arabayı kilitledi. Poşetleri tekrar alıp kapıya doğru ilerledik kapıyı çaldığımda annem açtı. Arkadaki kayınavlideme(!) Gülümseyip poşetleri içeri bıraktım annem Aras'ı davet etse de kabul etmeyip annesini bekledi kayınvalidem (!) Bana ve anneme sarılıp çıkınca annem  oturma odasına geri döndü bende kapıyı kapatmak için önde doğru gittim. Aras biraz gülümsediğinde ilk ne yaptığını anlamasamdan da sonra kayınvalidemin (!)arabadan bizi izlediğini görünce bende zoraki bir şekilde gülümsedim. Tam içeri girecekken Aras'ın beni aniden çekmesi ile kendimi onun kollarında buldum. Bana sarıldı"Biraz daha gerçekçi davran"diye fısıldadı.Ben de ellerimi onun belinde bağladım, yanağıma eğildiğinde kalbim duracaktı her seferinde böyle yapacaktık demek ki...
Öpecekmiş gibi yaptı ama öpmedi ama  kayınvalidem öptüğünü sanıyordu. Onun  görmeyeceği yöne doğru eğilmişti çünkü. "Korkma beni istemeyen bir kızı öpecek değilim" diye fısıldadı. Ondan ayrılırken "Umarım" dedim ve eve doğru bir basamak daha çıktım. "Seninde beni istemediğini sanıyordum" diye bozdum onu gıcık bir gülümseme oturturken yüzüme. Cevap vermek yerine arkasını dönüp gitti. Bende kapıyı kapatıp eve girdim indirdiğim poşetleri alıp odama çıktım.

~
Saatlerdir odamın tavanını izliyordum.
Ve bugün olanları düşünüyordum hep böyle bir oyun mu oynayacaktık yani...
Saatlerce hayatı sorguladım. Babam gelmişti ve ben yatağa girip yüzünü dahi görmemek için uyuma numarası yaptım ama kafamda ki sorular ne uyumama ne de numara yapmama izin veriyordu. Telefonuma gelen bildirimle başımı çarşafımın altından kaldırıp komidinden telefonumu aldım *Aras'dan 1 yeni mesaj* numaramı ne zaman almıştı bu!? Tabi lavaboya gittiğim sırada... Gözlerimi devirip bildirime tıkladım.
"Seni istediğimi söylediğimi hatırlamıyorum" bahçede söylediğim şey zoruna gitmiş olacak ki mesaj yazmıştı. Bende klavye ye basıp yazmaya başladım.
"Kulağıma beni istemeyen bir kızı öpmem dedin de sanki sen istiyormuşsun gibi"
"Belki istiyorumdur?"
"Bana da öyle geliyor telefonu mu da kurcalamışsın!"
"Sadece numarana baktım"
"Eminim öyledir"
"Öyle " görüldü atıp,telefonu kapattım. Ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...

~
Gözlerimi açtığımda direkt saate bakmak için telefonuma uzandım. Saat 12.47'ydi ilk kez bu kadar fazla uyumuştum geçirdiğim 2 günün yorgunluğundan olsa gerek kalkıp yatağımı düzelttim ve banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Yüzü mü kurutup banyodan çıktım saçlarımı da düzgün bir at kuyruğu yaparak babamın gittiğini de düşünerek aşağıya indim. Mutfağa girdiğimde onu karşımda görünce geri döndüm."Konuşmamız gerek" dediğinde dolan gözlerimle geri döndüm ve "Bu sefer ne var başka bir görücü mü geliyor akşama hı?!" Diye bağırdım. Annem ayağı kalktı yanıma geli gözlerimi sildi "Kızım sakin ol gel otur" diyip yanındaki sandalyeyi çekti çektiği sandalyeye oturarak sinir dolu gözlerimi babama diktim. "Perşembe günü nişanın cumartesi kınan ve pazar günü düğünün var"dediğinde artık ağlıyordum."Başka? Balayı tarihimiz yok mu veya ne zaman hamile kala-"diyip sustum söyleyemedim. Yutkundum ve sesimi alçaltıp devam ettim."Senin kadar terbiyesiz,aşağılık olamıyorum" diyip masadan kalktım. Odama girip kapıyı kilitledim ve gözyaşlarımı bırakıp yatağıma girdim tekrar. Tam bir hafta sonra bu gün başka bir yatakta olacaktım... Düşüncesi bile mide bulandırıcıydı ağladım, ağladım... Saatlerce...

~Bölüm Sonu~

•Oylamayı unutmayın ✨•