~Hurt~(Completed)

~Hurt~*6*'Bewilderment'

Zawgyi .........

မၾကာမီပင္ ရိေပၚ ျပန္ဆင္းလာကာ...ေရွာင္းက်န့္ လက္ထဲသို႔ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ေပးလိုက္သည္...

ေရွာင္းက်န့္လွမ္းယူၿပီးၾကည့္မိေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူ႕ပုံပင္...

"မသပ္မရပ္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္ကိုကို ေက်ေနာ္သိပ္မဆြဲတတ္ဘူးရယ္"

ေျပာၿပီးရယ္ျပလာေသာ ေကာင္ေလး...
ဒီစကားေတြကေရွာင္းက်န့္ကိုပန္းခ်ီကားေတြေပးတိုင္း ေျပာေနက်စကား...
သူသိပါတယ္ ဒီေကာင္ေလးကပန္းခ်ီဆြဲရတာဝါသနာမပါဘူးဆိုတာ...သူ႕ကိုလက္ေဆာင္ေပးခ်င္လို႔သာ သက္သက္ဆြဲေနျခင္း...ဒါေပမယ့္မဆိုးပါဘူးေလ စစျခင္းတုန္းကထက္စာရင္ ပိုၿပီးေတာ့ပီျပင္လာတယ္...

"မင္းတစ္ေန႕တစ္ေန႕ ဒါေတြပဲလုပ္ေနေတာ့မွာလား စာေလးဘာေလးလည္းလုပ္ဦး စာေမးပြဲမက်ေစနဲ႕"

"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို"

ကိုကိုကစိတ္ပူသလိုေလးေျပာလာတာမို႔ လူကေပ်ာ္သလိုျဖစ္လာၿပီး ၿပဳံးၿပီးေတာ့ပဲျပန္ေျပာလိုက္သည္...
သို႔ေပမယ့္အၿပဳံးေတြကၾကာရွည္မခံပါ ကိုကိုရဲ႕ကားမထြက္ခင္ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ငိုခ်င္သလိုေတာင္ျဖစ္သြားသည္...
ေျပာသြားတာက...
"အဲ့လိုမွ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ငါ့exေတြထဲမွာ ညံ့တဲ့သူမရွိဘူးဆိုၿပီး ႂကြားလို႔ရတာေပါ့"တဲ့...

ကိုကိုကသူ႕ကိုစိတ္ကုန္ေနတာလား?သူ႕ကိုျဖတ္ေတာ့မွာလား?သူဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ?သူကစိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းေနလို႔လား?လြယ္လြယ္နဲ႕ခ်စ္ၿပီးလြယ္လြယ္နဲ႕စိတ္ကုန္လို႔ရေအာင္ကိုသူကလြယ္လြန္းေနတာလား?ကိုကိုကသူ႕ကိုတကယ္ေရာခ်စ္ခဲ့ရဲ႕လား?ဟက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္သူေတြသာဆိုတယ္...ခ်စ္သူနဲ႕လည္းမတူခဲ့ပါဘူး ၾကင္ၾကင္နာနာေတာင္တစ္ခါမွမေျပာဖူးခဲ့တာ...ဖတ္တာေတြနမ္းတာေတြဆိုေဝးေရာ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေကာင္းပါတယ္ေလ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမခ်စ္ေတာ့ ကိုကိုမနာက်င္ရေတာ့ဘူးေပါ့...

အေတြးေတြနဲ႕အတူက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ကာ ၿခံထဲဝင္လာေတာ့ ပန္းခင္းဘက္မွ ဦးေလးႀကီးကလွမ္းေမးသည္...