Zawgyi........
ဒီေန႔ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ့္ေန႔....
ရိေပၚလား?..ေပ်ာ္ေနတာေပါ့...ကိုကိုနဲ႔ေတြ႔ရေတာ့မယ္ေလ..
ဘယ္ေလာက္လြမ္းခဲ့ရလဲ...
ေက်ာင္းကိုေစာေစာလာၿပီး တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ကိုိကုိတို႔ အေဆာင္ဘက္ကိုေလွ်ာက္လာခဲ့သည္...အခန္းထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ကိုကို႔ရဲ႕အရိပ္အေယာင္ေတာင္မေတြ႔ရ...
"ဟိတ္ မင္းကဝမ္ရိေပၚ မို႔လား"
ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီးေခၚတာေၾကာင့္ အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြထဲကတစ္ေယာက္...နာမည္ကတ္မွာေရးထားတဲ့နာမည္က လ်ိဳဟိုက္ခြမ္း တဲ့...မဟုတ္...ေဘးမွာတစ္ေယာက္ပါေသးသည္...ဝမ္က်ိဳးခ်န္...
"ဟုတ္"
"ဒီကိုဘာလို႔?"
"ေအာ္..ဟို...ကိုကိုေရာဟင္"
"ေနာက္က်မယ္ထင္.."
"မေန႔ကမွစ်ာပနၿပီးတာေလ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ဒီေလာက္ပင္ပန္းထားတာကို မနက္ေစာေစာလာႏိုင္မယ္လို္႔ထင္ေနတာလား စဥ္းစားေလ"
"ေဟ့ေရာင္"
အစ္ကိုဟိုက္ခြမ္း ကနာရီၾကည့္ၿပီးေျပာေနတုန္း..အစ္ကိုက်ိဳးခ်န္ကဝင္ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္အတူ အစ္ကိုဟိုက္ခြမ္းရဲ႕ ေဟ့ေရာင္ ဆိုတဲ့ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ေခၚသံကတြဲပါလ်က္...
ခဏ...သူတို႔ဘာေတြေျပာေနတာလဲ?စ်ာပနဆိုတာကေရာ? ဘယ္သူဘာျဖစ္လို႔လဲ?
"ဟိုေလ စ်ာပနပြဲကဘယ္သူဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
နားမလည္လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ အေ႐ွ႕ကအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လံုးကမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာၾကည့္လာသည္...
"ရိေပၚမသိဘူးလား?"
"ဟင့္အင္း အေရးႀကီးတဲ့သူမို႔လို႔လား?"
ထို႔ေနာက္အစ္ကိုက်ိဳးခ်န္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကကသူ႔ဆီဒိုင္းခနဲေရာက္လာကာ...
"အေရးႀကီးတဲ့သူမို႔လို႔လား?!! ဝမ္ရိေပၚ ဒါမင္းေမးသင့္တဲ့စကားလား! မင္းဝမ္ကုမၸဏီရဲ႕ဆက္ခံသူမဟုတ္ဘူးလား! အဲ့ဒါကထားလိုက္ပါေတာ့ မင္းကုမၸဏီကိစၥစိတ္မဝင္စားဘူးလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္မင္းကေ႐ွာင္းက်န္႔ခ်စ္သူေလ! ေ႐ွာင္းက်န္႔အေဖတစ္ေယာက္လံုးေသတာေတာင္မသိရေအာင္ ဘယ္နားသြားေသေနတာလဲ!!"
YOU ARE READING
~Hurt~(Completed)
FanfictionUnicode........... ကိုကိုက ကျွန်တော့်အပေါ် အေးစက်စက်နိုင်တယ်.... ကိုကိုက ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တိုင်း မျက်နှာတည်တည်သွားတတ်တယ်.... ကျွန်တော်သိပါတယ် ကိုကိုကျွန်တော့်ကိုမချစ်မှန်း.... ကျွန်တော်သိပါတယ် ကိုကို့အတွက် ကျွန်တော်က စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းမှန်း.... အချ...
