~Hurt~(Completed)

~Hurt~*13*'Broken of heart'

Zawgyi.......

"ငါတို႔လမ္းခြဲရေအာင္"

စကားအဆံုး ျပဳတ္က်သြားတဲ့လက္ထဲကပန္းခ်ီကားေလး...
ရိေပၚမ်က္လံုးထဲမွာမ်က္ရည္စမ်ားနဲ႔အတူ အံ့ဩမႈအရိပ္အေယာင္မ်ား...
ကိုကိုဘာေျပာလိုက္တာလဲ?...
စာေမးပြဲၿပီးၿပီးတပတ္ၾကာၾကာ ကိုကို႔ဘက္ကဆက္သြယ္မလာတာမို႔ ဖုန္းဆက္မိေတာ့ ဒီေနရာကိုခ်ိန္းခဲ့တဲ့ကိုကို...
ေရာက္ၿပီး ပထမဆုံးေျပာတဲ့စကားကလမ္းခြဲရေအာင္တဲ့လား?...

"ကိုကိုဘာေတြေျပာေနတာလဲ အဲ့လိုေနာက္တာႀကီးကမေကာင္းဘူး"

ရယ္က်ဲက်ဲေျပာလိုက္တဲ့သူ႔ကို ကိုကိုကစိတ္ပ်က္သလိုၾကည့္လာၿပီး...

"ငါအတည္ေျပာေနတာ မင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါ့မွာဘာခံစားခ်က္မွမ႐ွိဘူး ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ္လိုက္ရေအာင္ ငါတို႔ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္သင့္ၿပီ"

စကားေျပာၿပီးလွည့္ထြက္သြားတဲ့ကိုကိုက တုံ႔ဆိုင္းျခင္း နည္းနည္းေလးမွ်႐ွိမေန...
ထြက္ခြာသြားတဲ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္...

"ကိုကို! ဘာျဖစ္လို႔လဲ! ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္ဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ! ဟင့္ ေတာင္းပန္ပါတယ္! ဒီလိုေတာ့မထားခဲ့ပါနဲ႔! အီးဟီး **sob"

သူေအာ္ငိုေနသည္ေလ ကိုကိုဘာလို႔လာမေခ်ာ့တာလဲ..အရင္တုန္းကလိုလာေျပာေလ ကိုကိုစကားနားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ...
သူဘယ္ေလာက္ပဲေအာ္ေျပာေနပါေစ ကိုကိုကသူ႔ကိုတစ္ခ်က္ေလးေတာင္လွည့္မၾကည့္...ေလွ်ာက္ျမဲအတိုင္းေလွ်ာက္သြားဆဲပင္...ကိုကိုကတကယ္ပဲသူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာခံစားခ်က္မွမ႐ွိခဲ့တာလား?..ဒါဆိုဘာလို႔ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာၿပီးတြဲခဲ့ေသးလဲ...
ဒါေတြကအစ္ကိုက်န္းခ်န္ေျပာတာေတြနဲ႔ဆက္စပ္ေနတာလား?...သူတကယ္ဘာမွကိုလိုက္မမွီေတာ့ဘူး...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းသူအေၾကာက္ဆံုးေန႔ကိုေရာက္ခဲ့ၿပီပဲ...
.
.
.
.
.
အေနာက္ကေအာ္ေခၚေနသံေတြသူၾကားသည္...ကေလးငိုေနတာလည္းသူသိသည္...ျပန္လွည့္လိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုမနည္းတင္းထားၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္ေနရသည္...သူအတြက္လည္းမလြယ္ကူခဲ့ဘူး...ဒီစကားကိုေျပာထြက္ဖို႔သူအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူခဲ့ရသည္...
သူနဲ႔ကေလးနဲ႔ၾကားကပတ္သက္မႈကသာမန္ခ်စ္သူေတြလိုမွမဟုတ္တာ...အခု သူလည္းဆရာဝန္ျဖစ္ေနၿပီ ပါးလည္းမ႐ွိေတာ့ဘူး...ရီေဖးကိုလည္းလက္ထပ္ဖို႔ေျပာထားၿပီးၿပီ...သူေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲေနခ်င္ေတာ့တယ္...
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးငယ္...
မင္းနဲ႔ကိုကိုေနာင္ဘဝက်မွ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြမ႐ွိတဲ့ ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းဘဝေလးနဲ႔ျပန္ေတြ႔ၾကရေအာင္ေနာ္...