Sadece bir zaman ve sadece 24 saat, o gündüzün ve gecenin içinde ise bir çok anılar, anılar, anılar...
O gün kendimi çok mutlu hissediyordum. Fakat bir an geldi ki bütün mutluluğu elimden çekip kaçıverdi. Taa ki ben gözlerimi açıp kapayana kadar.
Zaman o kadar bencil ki, neyi kaybedip neyi kaybetceğini senden önce ya alıyor, ya da sen tedbirini alıyorsun. Bazense elin kolun bağlı sessizce ağlamak kalıyor geriye.
İlk zamanlar da taşınacağımızı düşündüğümde çok üzülüyordum. Eğitimim devam ediyor fakat arkadaşlarımdan ayrılmak benim için çok acı vericiydi. Biraz da sevdiğim erkek arkadaşım için üzülür oluyordum. Birbirimize baktığımızda gözlerimizin içleri parlıyordu adeta. Canım çok acıyordu, durmadan kanayan bir yaram vardı artık. "Daha önceki acılarında izleri kaldığı gibi bu acıda kanayıp geçer ve bir iz bırakır bende" diye, avutuyordum kendimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıcın Ötesinde ♠
ChickLit"Biz kimiz" diye bir kendimize soralım. Eğer siz kendinizden ne kadar emin olursanız olun. İçinizdeki olan ve bitenleri kimse sizin kadar iyi bilemezler. Herkez kendi cenneti kadar sakindir, cehhenemi kadarsa öfkeli. Bir de arafta olanlar vardır, be...
