BÖLÜM 2

35 3 0
                                    

  Yine bir sabaha açıyorum gözlerimi, yine bir güneşe, aydınlığa. Mutlulukla uyanıyordum her sabah ama annem ve babamın neden bana sert davrandıklarını anlamıyordum. Onlara kötü davranmıştım. Hatamı biliyordum ama onlarında biliyorum ki içleri kan ağlıyordu. Bir akşam yemekten sonra oturduk, aileme bir özür borçluydum başladım kelimelere...

Başlangıcın Ötesinde ♠Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin