Saat çok geç olmuştu eve geri dönmeliydim. Eve geldim, babam ve annemle bir nedenlerden soğuk gibiydik. Göz ardı edip geçindiriyordum. Odama çıktım, biraz çalışıp yatağıma uzandım. Amasya'da olan arkadaşlarımı arayıp teselli ediyorduk birbirimizi. Çok özlüyordum onları, ama güçlü bir kızdım, biliyordum ki artık bu olanlara alışmalıydım. Hatta alışmıştım bile, zorlukların üstesinden gelmek tıp kı ne kadar güç olsa da kanayan yarama tuz basmak gibiydi. Çok yorgundum, gözlerimi kapattım ve bir anda uyuya kalmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıcın Ötesinde ♠
Чиклит"Biz kimiz" diye bir kendimize soralım. Eğer siz kendinizden ne kadar emin olursanız olun. İçinizdeki olan ve bitenleri kimse sizin kadar iyi bilemezler. Herkez kendi cenneti kadar sakindir, cehhenemi kadarsa öfkeli. Bir de arafta olanlar vardır, be...
