Kafam yine Amasya'da olan arkadaşlarıma gidiyordu. Onlarla her gün irtibat içerisindeydim. Aramızdaki mesafeler ne kadar çok olursa olsun kalplerimiz bir oluyordu. Bir yandansa, dil ve kalp arasındaki mesafeden iğreniyordum. Neyse ki kafam onlarla konuştukça rahatlıyordu. Bu yüzden çok güçlü kız olduğuma inanıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıcın Ötesinde ♠
ChickLit"Biz kimiz" diye bir kendimize soralım. Eğer siz kendinizden ne kadar emin olursanız olun. İçinizdeki olan ve bitenleri kimse sizin kadar iyi bilemezler. Herkez kendi cenneti kadar sakindir, cehhenemi kadarsa öfkeli. Bir de arafta olanlar vardır, be...