Night Number

Chapter 4: Ghost Hunting

Nilibot ko ang buong mata ko sa room, biglang..

*Eeeck

*Crash

"AaaaaaahhHH!"

Nabitawan ko yung picture frame na hawak ko. 

"Trina! Bakit?" -Justin

"May daga!" Mangiyak ngiyak ko na sabi.

Dumaan kasi yung daga sa paa ko, tapos anlaki.

"Ayy haha, yun lang pala. Akala ko nakakita ka na nang-" -Justin

"Nakakita ng ano?"

"Ng.. Mu-" -Justin

"Mu? Anong mu?" 

"Multo! May.. Mu-mu-multo!!!" Sigaw ni Justin sabay takbo.

"Huh? Asan?"

Napatingin ako sa likod ko. Nakita ko yung multo.. Pababa siya ng hagdan at akmang sasakalin ako, kaya kinuha ko yung kutsilyong nakita ko sa lamesa at isinaksak sa leeg niya.

Tumakbo ako papalayo.

"Justin?! Angel?! Asan kayo? Wag niyo kong iwan!"

Tumakbo ako, hinanap ko kung saan ang labasan. Pero bigla akong napa-isip, bakit ko nasaksak yung multo? Hindi ba dapat tatagos iyon dahil wala na siyang katawan at ispirito na lang siya?

Binalikan ko yung multo.

Nakita ko si Justin na nakatayo doon sa harap ng multo. Gulat sa nakita.

"Justin?"

Hahawakan ko na sana ang balikat niya nang bigla siyang nagsalita..

"Si Angel.."

"Huh? Anong si Angel? Asan ba siya? Kanina pa siya nawawala ah. Hindi kaya lumabas na yun at naiwan tayo? Halika na! Dali, umalis na tayo dito!"

"Paano siya makakalabas, kung nandito siya?"

"Anong nandito, hindi kita maintindihan. Ano bang sina-"

"Yung multo ay si Angel."

:O

Hindi ako nakapagsalita ng sandaling iyon. Kaya pala parang tao ang sinaksak ko. Kaya pala tumagos ito sa katawan niya. Kaya pala pagkatakbo ko, nakarinig ako ng "Tulong Trina! Ako to."

"OMG, I'm a murderer. No, no. Ayokong makulong. No never."

"Hindi, hindi ka makukulong. Tulungan mo na lang akong dalhin si Angel sa ospital. Sabihin na lang natin na aksidente ang lahat ng nangyare."

"No, malalaman nila na ako ang sumaksak sakanya! Hindi puwede!"

Tumakbo ako papalabas, umiiyak. Sorry Angel, sorry. Hindi ko sinasadya iyon. Hindi ko alam na ikaw iyon. Ayokong gawin sa iyo iyon.

Habang tumatakbo ako, may biglang humarang sakin kaya napa-upo ako. Nakita ko na lang na sasaksakin ako ng babaeng nasa harap ko.

Pumikit ako..

I'm sorry Angel..

"I'm so bored." -Angel

"Me too" -Justin

Huh? Ba-bakit? Anong nangyare? Bakit nandito ulit ako sa bahay namin? At si Angel, buhay pa siya! Ohmaighad, I'm so glad she's oka- wait, am I dreaming?

"Tara, let's do something!" -Angel

"Like what?" -Justin

"Watch horror movies?" -Angel

"Nah, boring" -Justin

"How about.." -Angel

"Don't you dare think about it Angel, alam ko kung ano isa-suggest mo. Wag mo nang ituloy dahil wala akong balak na sumama. Ayokong.. ayokong mangyare yun. Nangyare na ito kanina, at alam ko kung saan ito mapupunta."

"Hahaha! Nababaliw ka na ba? Okay ka lang?" -Angel

"Okay lang ako, at no, hindi ako nababaliw. Maniwala kayo sakin. Wag mo nang ituloy ang balak niyo."

"Balak namin? Wala pa nga akong naisa-suggest eh." -Angel

"Oo wala pa nga, pero GHOST HUNTING ang isa-suggest mo hindi ba?"

Napatahimik silang dalawa at nagtinginan na para bang nagulat. Lalo silang nagulat ng sinabi kong..

"And nagpa-plano kayong takutin ako, hindi ba?"

"Hey, calm down." -Justin

"How am I supposed to calm down kung nalaman ko ang susunod na mangyayare kung matuloy ang gusto ni Angel ha? Tell me! Nakita ko, napatay ko si Angel with my own hands, sinaksak ko siya dahil tinakot niyo ko. Habang ikaw, iniwan akong mag isa at tumakbo!"

Hindi na sila umimik nang sinabi ko iyon. Tama nga ako, pinaplanuhan nila ang takutin ako, akala siguro nila magiging masaya, ang hindi nila alam, katapusan na pala namin iyon.

Ayokong matuloy iyon, ayokong mawala sila.

"I'm.. I'm really shocked Trina. Sorry kung tatakutin ka namin ni Justin, hindi naman kasi kami naniniwala talaga sa mga multo." -Angel

"Hindi na namin itutuloy yon, promise. You saved Angel, buti nakita mo yung mangyayare, kung hindi, wala na. Sorry baby ha? Will you forgive us?" -Justin

"Yes, I forgive you both. Sorry rin, kasi nataasan ko kayo ng boses. Natakot lang talaga ako nun, ayokong mangyare sa atin yung nakita ko."

I hugged them both.

Then I saw the lady in the dress. Smiling.

End of Chapter 4.