"Bana bir yemek borcun var." Dedi
"Tamam borcum olsun." Diye cevap verdim.
Kapı çalınca annem kapıya gitti gelen babamdı babam yerine oturunca yemege başladık.Koyu bir sohbet hakimdi sofraya yemekler yendi ve sofra toplandı çay için salona geçtik.
Babam Kaana sorular sormaya devam etti.
"Baban neler yapıyor Kaan oğlum? Seni yeni restorantın başına geçirecekti ne oldu o işler?."
"Bu günlerde seni arayacaktı Nazmi amca resmi evraklar için."
Onların sıkıcı konuşmalarını dinlemeyi bırakıp telefonumu elime aldım.
Aliye mesaj atmaya karar verdim.
Sürpriz bir şekilde Yoldayım yanına geliyorum diye cevap verdi.Aliye Hayır sen Delirdin mi Ev şu an çok kalabalık diye cevap verdim
Ali de hiç şaşırtıcı olmayan bir biçimde Evet delirdim diye cevap verdi.
Aliye gelince aramasını söyleyip Telefonu kapattım.
Bir süre sonra Ali çaldır kapat yaptı evdeki koyu sohbetten yararlanıp dışarıya çıktım.
Ali ev bahçemizin önündeki Kaldırımda oturup beni bekliyordu.
Hızlı adımlarla Kaldırıma gidip Ben de oturdum ve Ali'ye kızmaya başladım.
"Halam telefon etti Dedem hastaymış Onun yanına gideceğim Haberin olsun istemiştim özür dilerim"
"Dedeme bakmak halam için zor olacağından oraya gitmeye Ben karar verdim Babam da gidemeyeceğim için en iyisi Benim gitmem olacaktı"
Ali sözlerine seni çok özleyeceğim diyerek devam etti ve bana bir dolu sevgi cümlesi yağdırdı sonra ellerimi tutup benim alnımdan öptü.
"Seni çok seviyorum Zeynep"
"Ben de Ali'ye sarılıp Onu çok sevdiğimi söyledim"
Yazarın ağzında...
Zeynep'in yokluğumu fark eden Kaan dışarıya çıktı
Ayak seslerini duyan Zeynep Ali apar topar gönderdi.
Arkasını döndüğünde Kaana sigara içtiği gibi bir bahane uydurup geçiştirmeye çalıştı.
"Saçmalama Zeynep sen sigara kullanmıyorsun ki."
"Yani yeni başladım."
"Pek inanmadım ama sen ne diyorsan öyle olsun."
Kaan kim olduğunu bilmese de dışarıda biri olduğunu farketmişti.
Zeynep de içeri geçmek istediğini söyleyerek Kaan'la birlikte salona geri döndü.
Ali de sokağın köşesinden Kaan ve Zeynep izliyordu
Ali Zeynep'in yanındaki erkeği tanımasa da Onunla konuşmasına sinirlenmişti
Kafasına binlerce soru ile oradan ayrıldı
Kanda evdekilere bana müsaade artık diyerek evden çıktı
Ailecek Kaan'ı geçirip ayaküstü muhabbetlerimi yaptılar
Zeynep'in dışarı çıktığını fark eden sadece Kaan değildi annesi de fark etmişti.
Kaan evden çıkar çıkmaz Zeynep'i yanına çağırdı
"Farketmedim sanma Zeynepciğim evden çıkıp nereye gittin?"
"Bahçeye hava almaya çıkmıştım. Bugün çok yoruldum artık odama çıkabilir miyim Müsaadenle."
Zeynep annesini vereceği cevabı dinlemeden odasına doğru yola koyuldu.
Zeynep kendini yatağa atması ile derin bir uykuya daldı.
Öte yandan Ali kafasına takılan sorunlarla boğuşuyordu.
Ali'nin yüzünün düştüğünü fark eden annesi Leyla Hanım onunla konuşmaya ve ilgilenmeye çalıştı.
Ali'den Bir cevap alamayan Leyla Hanım üzülmüştü.
Ali oradan kalkıp odasına gittiğinde Leyla Hanım eşi Kemal Bey'e
"Birgün bu mutluluğumuz bozulur kardeşin Aliyi bizden alır diye korkuyorum."
"Zaten çıkmasına bir iki sene kaldı Aliyle de konuşturmadın beni oturup anlatmanın zamanı geldi."
Leyla Hanim ağlayamaya basladi.
"Ben ona yıllarımı verdim annesi gibi büyüttüm onu annesi. Onu üzgün görmeye mutsuz görmeye yüreğim dayanmıyor."
Aliyi bilmediği büyük gerçekler bekliyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞTE KAL
RomanceBir gemi misali hırçın dalgalar üzerimde. Köpük köpük içimdeki boşluk isyanlarım dilimde sahildeki kumtaneleri gibi her an üzerimde. Ezilen birben miyim. Gözlerinin siyahında. Seyredaldım denizin mavisinde. Boğuldum birkez daha hayallerin en derin...