GEÇMİŞTE KAL

Bölüm 2

   Kaanın teklifini hic düşünmeden reddedecektim dönüp baktığımda Kaanın bana çok derin baktığını gördüm.

   "Hayır Kaan delirdin mi biz seninle arkadaşız kendine gel lütfen."

    Kaanın yüzüne bakmaya çekindim.

   "Tamam ya atar yapma. Arkadaş olmakta iyidir. Özür dilerim."

    Ortam aşırı gergin olduğundan kaçmak istedim "Kaan yukarı çıkalım." Kaanın gelmesini beklemeden yukarı doğru çıkmaya başladım.

   Emine ve annem masada oturuyor, babam ve Mesut abi balkonda sigara içiyordu.

   Ben masaya oturunca Kaan da kadın sohbetinin sarmayacağını düşündüğünden babamın ve mesut abinin yanına gitti.

   Telefonu çıkarıp biraz oyalanmak istedim Aliden bir mesaj vardı açıp açmamak arasında kalmıştım.
 
-musait misin?
+evet.
-seninle konuşmaya ihtiyacım var arayabilir miyim?
+şuan olmaz.

    Alinin cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım kaanın söyledikleri benim kafamı çok karıştırmıştı.

    Babamlar içeri geçtiler ve anneme kalkmak isteyip istemediğini sordu.

   Annem uygun olduğunu söyleyip toparlandı bende çantamı alıp diğerleriyle vedalaşıp aşağı indim. Arabaya oturup annemlerin her zaman uzun süren vedalaşmasının bitmesini bekledim.

   Sonunda eve gelmiştik üzerimi değişip yatağa oturdum kitabımı elime alıp okumaya koyulmuştum ki annem odama hunharca daldı.

"Anne bi tıklasaydın keşke!"

"Kaan aradı telefonunu unutmuşsun geliyor haberin olsun."

"Orda kalsaydı ne olurdu sanki biz onun amacını biliyoruz zaten."

"Çıkar bakayım ağzındaki baklayı bir şeyler olmuş belli."

Anneme yatağına oturmasını işaret ettim anne-kız vakti gelmişti.

"Kaanla aşagıya indik ya bana bi yakın olma çabaları falan son zamanla güzelleştiğimi söyledi akşam yemeğine çıkalım mı dedi"

Annem duyduklarıni bekliyormuş gibiydi pek bi şaşırmadı doğrusu.

"Ee sen ne dedin?

"Anne ne diyeceğim tabiki hayır biz arkadaşız dedim merak etme."

"İyi yapmışsın kızım" dedi

O sırada kapı çaldı annemin bileğini tutup:

"Anne ben muhattap olmak istemiyorum telefonumu sen getirir misin?"

Aysel abla kapıyı açmış olacak ki Kaanın seni salondan geliyordu.

Annem alt kata indi bende hole çıkıp onları dinlemeye başladım.

"Aldığımdan bu yana titreyip duruyor telefon, bir kaç mesaj geldi" dedi anneme

Aklıma gelir gelmez hemen aşağı indim Ali mesaj atmış olmalıydı hafiften terlemiştim. İner inmez kaanın elinden telefonumu aldım.

Ekrana sahteden bakıyor gibi yapıp "Burcudan mesaj gelmiş anne" dedim yalandan kim ölmüş canım :) cümlemi şöyle tamamladım "Teşekkür ederim kaan"

"Rica ederim ne demek" Annem kaanın sırtına elini koyup dışarı çıktılar.

*Nesrin'in ağzından...*
Kaanı her zaman için kendi evlâdım gibi görmüştüm Zeynebin anlattığı şey kafama çok yatmıştı dışarı çıktığımızda Kaana:

"Kaan bugün zeynep bi garipti fark etmişsindir onu alıp biraz gezin sınav falan onu çok gerdi eski zamanlardaki gibi ne dersin gezin dolaşın gençsiniz siz bir daha bu zamanları bulamazsınız." Dedim

Kaanda hemen beni onaylayıp teklifimi kabul etti. Kaan arabasına binince eve girdim.

*Zeynep'in ağzından...*
Telefonumu alır almaz Aliyi aradım.
Ali de telefonu açıp.

"Beni hep geçiştiriyorsun Zeynep bu çok rahatsız edici sana ihtiyacım olduğunu söylüyorum ama meşgulsün şu önemli işlerin ne zaman biter?"

Haklıydı onu çok boşlamıştım "Biliyorsun Ali babamları annemi senide söyleyemiyorum ki onlara yanlarında olduğumdan ilgilenemiyorum seninle istersen yarın buluşalım olur mu?"

"Tamam o zaman yarın öğlen bizim dükkanın yanındaki çay evine görüşelim"

"Tamam Ali ne söyleyecektin sen?"

"Önemli bir şey değil ya merak etme bir süre burda olamayabilirim onu söyleyecektim."

"Tamam" dedim Aliyle konuşmalarımız hep böyle sıkıcı oluyordu. Alide durumdan rahatsız olmuş olacak ki

"Tamam yarın görüşürüz iyi geceler" dedi

"Sanada" dedim ve telefonu kapattım yarım kalan kitabımı okumaya başladım.

Telefonumun titremesiyle lanetler okuyarak kitabımı bıraktım. Gelen mesaj Kaandandı hiç şaşırmamıştım.

Bildirime tıklayıp mesaji okudum.

-Bildirimleri okudum Ali kim?

Oy vermeyi unutmayalım okurcanlarım yorumlarınızıda bekliyorum esenlikle kalın :) 🧸