stray club (minsung)

🌈1🌈

aynen bro yeni fic
kapak yapmak isteyen ulaşabilir mi

"Jisung, kalk artık! Saat kaç biliyor musun?"

"Biraz daha..."

Zar zor çıkardığım mırıldanmaya benzer sesimle konuşmuş, yatakta öbür tarafa dönmüştüm. Uykumun en güzel dakikalarını yaşıyordum ve şu anda yataktan kalkmam benliğime yapabileceğim en büyük ayıptı.

"Geç kalıyorsun tatlım."

Benliğimi siktir et. Yataktan öyle bir fırlamıştım ki ışık hızına doğal yollardan geçen ilk canlı olabilirdim.

"ŞİMDİ Mİ UYANDIRILIR ANNE YA! NASIL HAZIRLANACAĞIM BEN!"

Dün okuldan geldiğimde bir kenara attığım pantolonumu elime aldığımda pişman olmuştum. Her taraf kırış kırış olmuştu. Başka bir seçeneğim olmadığı için hızlıca giyinmeye başladım. Seke seke pantolonu çekmeye çalışırken dengenin bozulmaması fizik kurallarına aykırıydı zaten. Birkaç saniye sonra popomun üstünde yere yapışmıştım.

Arkamdan duyduğum kahkaha sesiyle o tarafa dönmüştüm. Annem kapıya yaslanmış, beni izliyordu. Tam 'Çok mu komik?' diye çemkirmeye hazırlanmışken birden gerçekliğe dönüş yapmıştım.

Bugün cumartesi.

"Anne ya! Böyle birşey yaptığına inanamıyorum! Koca kadınsın sen ya!"

"Sende inandın ama buna değil mi koca bebek?"

Yerden kalkmaya üşendiğimden bulunduğum yere uzanmıştım. Tavanla kesişirken neden yaşadığımı sorguluyordum. Çok boş birisiyim be.

Tavanıma da ilk kez dikkat ediyordum. Fena değilmiş. Hoşuma gitti.

"Madem bugün öğlene kadar yattın, iyice dinledin, o zaman saçma peri kitaplarını ve büyü saçmalıklarını okuyacağına bana işlerimde yardım edebilirsin."

"OLMA-"

Cümlemi bitirmeden kapanan odamın kapısı ile huzur dolu bir güne açılan umutlarımın kapısı da kapanmıştı.

Lanet olsun.

✨✨✨✨✨

"Hiçbir güç beni hafta sonunda bir çiçekçide çalıştıramaz."

"Öyle deme oğlum. Ben de asla evde köpek beslemem diyordum ama gel de bak ki şuan seninle konuşuyoruz."

Babamdan da aldığım darbeyle elimi kalbime götürmüştüm. Ardı ardına saldırıyorlardı ve ben savunmasız birisiydim. Kalbimdeki yarayı artık kimse iyileştiremezdi...

İnsanı şair yaptırıyorlar be. Neyse ki bunu başarabilecek kadar harikayım.

"Tüm arkadaşlarım haftasonu geziyor ya da kendi başlarına tatile çıkıyor, ben ne zaman bunları yapacağım!"

"Büyüdüğünde."

"Ne zaman büyüyeceğim, yeterince büyüğüm ben zaten!"

"Sen hale benim minik bebeğimsin tatlım. Sihire inanan, hayalperest bir bebek~."

Annem tarafından yanaklarım sıkıldığında somurtmam mümkünmüş gibi daha da artmıştı.

"Yine de bebeğimize bir sürpriz hazırladık."

"Şöyle bir sokakların tozunu atarsın."

Babamın sözleriyle yüzüm aydınlanmıştı. Bana bahçeyi gösterdiğinde hızlıca dışarı çıkmıştım.

Beklediğim kesinlikle bu değildi.

Her zaman bir motorsiklet istemiştim, onun yerine karşımda şirin mi şirin bir bisiklet duruyordu.