Virgin River

Call me

Twee weken later
Jack is in de tijd dat Mel weg is, elke avond bij de hut geweest, in de hoop dat hij haar auto zag staan. Hij wilt de hoop niet opgeven, maar hij begint het langzaam te geloven dat Mel niet meer terugkomt. Zijn telefoon laat hij geen seconde alleen en dat is op dit moment een goede keus geweest. Terwijl hij hout voor de haard aan het hakken is gaat zijn telefoon af. Hij ziet 'Mel' in zijn beeldscherm staan. Zijn hartslag schiet gelijk omhoog. Hij houdt zijn duim bij de groene knop, slikt nog een brok in zijn keel weg en neemt op. "Mel?" Vraagt hij voorzichtig.

Mel zwijgt een tel bij het horen van Jack's stem. "Jack.." Merkt ze terughoudend op. Ze legt een lok haar achter haar oor

Jack schraapt zijn keel. "Hoe gaat het met je?" Jack laat zich op een boomstronk zakken.

Mel knikt. "Wel oké, ik slaap bij Joey," Mel zwijgt even. "Jack, het spijt me dat ik niet eerder heb gebeld. Ik heb hoofdpijn van het nadenken, maar ik wilde je niet langer laten wachten"

Een zachte zucht verlaat Jack's mond. "Ik begrijp het" Antwoord hij.

"Je bent niets veranderd" Glimlacht Mel klein.

"Ik niet, maar het dorp wel, Mel, je wordt gemist" Jack zet zijn lippen op elkaar en probeert zich groot te houden.

"Ik had het niet gedacht, maar ik mis Virgin River ook, alleen..-" Mel stopt haar zin.

Jack houdt zich even stil aan de andere kant van de lijn. "Mel?" Vraagt hij later als hij nog niets hoort.

"Voor ik vertrok zei je me dat ik alle tijd mocht nemen, die ik nodig had," Mel slikt een brok in haar keel weg en wrijft met haar hand over haar voorhoofd. "Ik weet niet hoelang ik nodig heb" Merkt ze eerlijk op.

Jack trekt zijn neus op. "Ik blijf bij mijn punt, maar beloof me als je blieft dat ik je nog een keer terug zal zien?" Vraagt Jack.

Mel's lip begint te trillen. "Jack.." Antwoord ze ongerust. "Ik hou van je, maar ik kan het je niet beloven" Legt Mel nu een hand voor haar mond terwijl ze haar tranen niet meer kan bedwingen.

Jack knippert ook met zijn ogen om vocht binnen te houden. "Ik ga nergens heen, je weet me te vinden" Sluit Jack het gesprek af terwijl hij tegen zijn tranen vecht.

Mel knijpt, zoals vaak genoeg haar ogen dicht, maar haar verdriet wint en ze hoort de tranen op haar sweater vallen. "Sorry" Fluistert ze tegen haar telefoon, in de hoop dat Jack het aan de andere kant van de lijn nog kan horen.

Jack kijkt neerslachtig naar beneden en laat zijn handen met zijn telefoon erin, tussen zijn bovenbenen hangen. Hij zucht en is blij dat Mel eindelijk belde, maar hij maakt zich zorgen en dat gevoel heerst over alles. Wil je iets voor me doen? Blijf. De glimlach die Mel hier een tijdje terug op gaf als antwoord, beschouwde Jack als een 'ja', maar hij kwam er al snel achter dat Mel een achtergrond had en hij wist dat haar beslissing daar vanaf hing. Hij hoopt dat ze net als hem naar de toekomst kan kijken en dat ze op een dag terug zal komen.

Mel loopt naar beneden met een fleecedeken over zich heen geslagen. Haar ogen zijn lichtjes rood gekleurd door haar tranen. Joey komt op Mel afgelopen en werpt een bemoedigende blik naar haar zusje. Ze kon genoeg uit de blik van Mel lezen dat ze Jack heeft gebeld. ''Hoe reageerde hij?'' Vraagt Joey. Mel grinnikt verslagen. ''Zoals altijd, te lief'' Ze zucht diep en pakt de hand van Joey aan. Haar zus geeft een kneepje in Mel's hand en kijkt haar aan. ''Dat is een goed teken'' Probeert Joey haar zusje te overtuigen. Mel knikt zacht. ''Ik hoop het'' Antwoord ze.

In de bar keren de ogen van Preacher gelijk naar Jack. ''Ik dacht even dat je naar LA was gevlogen. Je ziet er slecht uit'' Jack slaat een theedoek over zijn schouder en gaat naast zijn werkpartner achter de bar staan. ''Bedankt voor je woorden, dat zal me echt opbeuren'' Merkt Jack sarcastisch op. Preacher kijkt zijn vriend vanuit zijn ooghoeken aan. ''Heeft Mel je gebeld?'' Jack zwijgt even. ''Ja'' Antwoord hij uiteindelijk. ''Komt ze terug?'' Vraagt Preacher. Jack pakt de glazen erbij die afgedroogd moeten worden. ''Ze heeft tijd nodig'' Preacher knikt en geeft Jack een schouderklopje. ''Wat een vrouw wel niet met je kan doen hé'' Merkt Preacher op, die twee biertjes heeft getapt en er eentje naar Jack schuift. ''Daar wil ik wel op proosten'' Tikt Jack met zijn bierglas tegen dat van Preacher aan.