O gün de sıradan bir gündü benim için. Evden çıktığım gibi ikinci evim olan iş yerime, yani hastaneye giriş yapmıştım.
Bir cerrahtım, alanımda iyiydim de. Yanlış anlamayın, bu bir ego değil çoğu hastam böyle söylerdi benim için.
Hayat kurtarmak benim için bir hayat felsefesi gibiydi ve bunu yaparken zevk de alıyordum. Hastalarımın yüzünde oluşan en ufak bir tebessüm, hayatı daha da yaşanılacak bir yer yapıyordu benim için.
Ne diyordum, evet, sıradan bir gün. Yanılıyordum, o gün hiç de sıradan bir gün değildi. Tanrı aşkına, bir grup siyah takım elbiseli iri ve korkunç adamlar tarafından kaçırılmıştım, bunun neresi sıradan bir gün olabilirdi? Üstelik bir de Jeon Jungkook adında birinin hayatını kurtarmazsam benim de öleceğimi söyleyip tehdit edilmişken?!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
eveet, yine liliniz duramadı ve bir kurgu yazmaya başladı keldhdpdb ama bu kurgumla princess ve contract'ı final yaptığımda ilgileneceğim, bilginize.
