▪Садист_хамтрагч▪ $Дууссан$

•THE END•

"Миний хувьд Хаёныг орлож, жуёнд сайн ээж байж өгөөч..би чамд гүн дурласан бололтой"
....................................................................

Нааш итгэл тээн ширтэх Жимины мэлмийд сандарсандаа болоод аль хэдийн нулимс цийлэгнэжээ..тэр илүү царайлаг харагдаж байна. намайг өөрийн эрхгүй инээмсэглүүлэх шалтгаан болж өгсөн Пак Жимин өмнөх садист төрхөөсөө огцом бууж энгйин даруу халуухан залуу болон хувирсан байлаа.
“Жимин аа би...”
би юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй түүний өөдөөс гайхан ширтвэл тэр нэг гүнзгий амьсгаа аваад “гэхдээ чиний дуршүүдээ. Зөвшөөрөхгүй байсан ч болно...би зүгээр...чи сайн бодож үзээрэй..” гэсээр Жуёныг тэврэн босоод “Явцгаая..аягү бол нөгөө хоёр өлсөж байгаа.” Хэмээн цааш алхах нь тэр. Би жиминд сайн..бүр хайртай болчихсон..хаён намайг зөвшөөрөх юм уу? Хэрвээ би зөвшөөрөхгүй байлаа гэхэд жимин эр хүн мэдээж өөр эмэгтэйд татагдаж л таараа..тэгээд Жуён....
“Жиминаа..хүлээж бай...” би түүний араас орилон гүйхэд тэр өлгийтэй унтах Жуёныг тэвэрсээр нааш эргэн харлаа. Би очоод шууд л Жуёныг тэврэн Жиминээс салган авсан юм. Тэр ихэд гайхан том бүлтэгнэж харсаар...гэхдээ түүний энэ айж, даарч буй царай нь миний хэлсэн үгэнд тайвшран инээмсэглэсэн юм.

“Тэгье ээ....Би жуёныг сайн өсгөх болно. Бас чамд Хаёныг орлож өгмөөр байна.”
.................................................................................................
Жимины ноосон цамцыг өмсөн цонхоор харах би...
нүцгэн биендээрээ ноосон дулаахан цамц өмссөөр тамхи татан зогсох нь яг л кино зураг авалтанд орж буй мэт....харин орон дээр цааш харан юу ч мэдрэлгүй нойрсох Жимин...тэрээр нүцгэн далаа гаргасаар цааш харан унтсаар..нэг эргэн хархдаа сэрэн намайг олж харах нь тэр.

“Унтахгүй яасан юм?” тэрээр шортоо өмсөн босож ирэн ард ирэн зогслоо. Тэр гэхдээ дэндүү нойрмог байна....гар нь бэлхүүсэр минь гүйсээр тас ороон тэврэн авав.
“нойр хүрэхгүй байна...бодох юм ч их байна..хаён надад гомдвол яах бол?” тэр миний асуултыг сонсчихоод гүн санаа алдсаар хүзүүг минь үнсэж байлаа.
“Хоёулаа..бишээ гурвуула маргаш Хаён дээр очицгооё... харин одоо унтацгаая..маргаш  бас нөгөө хоёрыг чинь гаргах ажилтайшд.” Гэсээр намайг орон дээр хэвтүүлсэн юм....
.........................................
Шүршүүрийн чимээ аядсаар би гүн нойрноосо сэрлээ. Хажууд Жимин алга. Тэр шүршүүрт орж байгаа бололтой..энэний дараа би бас орохгүй бол.....

Жуёны өрөөнд орвол нүдэндээ ч итгэсэнгүй..энэ тэхён юу хийж байгаа юм?

“Тэхён? Чи энд юу хийж байгаа юм?” гэх миний асуултанд Тэхён хөмсөг зангидан нааш ойртсоор “Шөнөжин жаргал эдлэх сайхан байв уу? Гэртээ ч ирж хонолгүй?”
тэрний энэ ширүүн харц энэ удаад арай л хэрцгий мэт..