paper plane | chensung

Six

Artık Jisung 11, Chenle 12 yaşına gelmişti. Ne kadar büyüdüler ama...

Ortaokul demek yeni arkadaşlar, yeni duygular demek. Evet bu duygulardan kastım aşk, sevgi, kıskançlık vesaire.

Chenle kendi sınıfında onun gibi Çinli olan Renjun adında bir arkadaş bulmuştu. Jisung ise Jaemin adında bir çocukla arkadaş olmuştu. Hani her dostluğun bir kırılma noktası vardır ya, bizimkilerin kırılma noktası da bu oldu işte.

Chenle okuldan çıkışta Renjun ile buluşmuştu ve Jisung'a haber vermemişti. Jisung çıkıştan sonra saatlerce Chenle'yu okulun kapısının önünde beklemişti ama tabii ki Chenle gelmemişti. Jisung sinirlenip beklemekten vazgeçmiş ve eve gitmişti. Annesi endişeden ölecek gibiydi.

"Jisung! Bunca saattir neredeydin?!"

Jisung omuz silkip koltuğa oturdu.

"Chenle'yu bekliyordum..."

Jisung o an gözlerinin dolmasına lanet etmişti. Çünkü onun gibi biri için ağlamak istemiyordu.

"Ama seni Chenle ile görmedim tatlım. Bir sorun mu var?"

Bayan Park koltukta oğlunun yanına oturup sıcak bir gülümsemeyle ona baktı.

"Sürekli yeni arkadaşıyla buluşuyor! Eminim ki bugün de onunla buluştu ve bunu bana söylemedi! Oturup bütün gün Chenle'nun gelmesini bekledim ama gelmedi! Ondan nefret ediyorum! Artık en yakın arkadaşım o değil!"

Ve Jisung kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Bayan Park hemen oğluna sarılıp sırtını yavaşça sıvazladı.

"Bak Jisung, bazen insanlar yeni tanıştıkları arkadaşlarıyla çok çok yakın olabilirler. Ama en yakın arkadaşlarını asla unutmazlar. Sadece bekle, aranız eminim ki düzelecektir."

Jisung annesinin sözleriyle biraz daha sakinleşmişti. Annesi haklıydı. Chenle her ne olursa olsun onun en yakın arkadaşıydı. Onun.

Tabii bilmediği şey ise bu geri dönüşün fazla uzun bir sürede ve şiddetli bir şekilde olacağıydı.

__________

"Bunu duydun mu Lei? Jisung anlattı..."

Telefondaki kadın seslice iç çekti.

"Duydum Sooyoung. Açıkçası endişeliyim çünkü Chenle tıpkı Jisung'u anlattığı gibi Renjun'u anlatıyor..."

"Umarım araları düzelir. İki minik bebeğimi böyle ayrı görmek çok canımı yakıyor."

"Benim de. Eğer işler daha da kötü olursa yani düşmanlık derecesine gelirse duruma müdahale ederiz. Daha evleneceklerdi!"

"Düğün için çoktan planlama yapmıştık!"

İki kadın da sahte ağlama sesleri çıkarıp sonra kahkahalara boğuldular.

"Gitmem gerek Sooyoung. Yarın bize gelir misin? Birlikte dizi falan izleriz hem de bu küçüklerin sorununu etraflıca konuşuruz."

"Bana uyar! Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Bu bölümü düzenlerken çok utandığımı hissettim ben ne yazmışım...