paper plane | chensung

Five

Chenle ona göre komik olan saçma okul olaylarını anlatırken Jisung gülümseyerek onu dinliyordu. Chenle'nun istediği gibi Jisung ona dondurma almak için onu en sevdiği dondurmacıya götürüyordu.

"Ve inanabiliyor musun? Daehwi bir anda kaydıraktan düştü! Hepimiz korkuyla ona bakarken o bir anda kahkaha at- Jisung sen beni dinliyor musun?"

Chenle kollarını kavuşturup dudaklarını büzdü. Jisung muhtemelen onu dinlemiyordu. Yine.

"Hayır dinliyorum! Sadece hangi dondurmayı alsam diye düşünüyordum Lele. Üzgünüm."

Bu sefer Jisung da dudaklarını büzüyordu.

Chenle adımlarını hızlandırıp Jisung'un önüne geçti. Tam önüne gelince Jisung ona sorgular bir bakışla baktı. Chenle avuçlarını Jisung'un yumuşacık yanaklarına koyup parmak uçlarına bastı. Jisung'un saçlarından kapanan alnına minik bir öpücük koyup geri çekildi ve ellerini yumuşacık yanaklardan çekmeden konuştu.

"Neden üzülüyorsun Sungie? Sana kızmadım ki!" Chenle küçük bir kıkırtı kaçırdı ağzından.

"Üzgün değilim! Hadi gel gidip dondurma yiyelim artık!"

Jisung Chenle'nun yanağındaki elini tutup koşmaya başladı. Ve her zamanki gibi neşe dolu kahkahalar havada uçuşurken iki çocuk birlikte çok mutlu hissediyordu.

__________

"Uh... Çikolatalı ve naneli istiyorum sanırım... Evet! Sungie, Sungie!"

"Tamam Chenle, sakin ol!" Jisung Chenle'nun saçlarını karıştırıp gülümsedi.

"Hadi git ve masaya otur, ben dondurmaları alıp geliyorum."

Chenle başını sallayıp gidip cam kenarında bir masaya oturdu. Sandalye yüksek olduğu için ayakları yere değmiyordu. Chenle da bu sebeple kollarını sandalyenin iki yanına koyup camdan bakarken ayaklarını sallamaya başladı. Kısacası görenleri şirinlik krizine sokan bir manzaraydı bu.

Çok geçmeden Jisung elinde iki kase dondurma ile masaya geldi. Chenle dondurmaları görünce sevinçle gülümseyip alkışlamaya başladı.

"Hadi yiyelim!"

Ve tabii ki bir bebek olarak Chenle dondurmayı yerken ağzının her tarafına bulaştırmıştı. Jisung kahkahalar atarak peçeteyle Chenle'nun ağzını sildi. Hayır bu öyle romantik olanlarından değil, bayağı komik olanlarından bir peçete sahnesiydi.

Bir süre daha kahkahalarla geçen dondurma yeme seansının ardından kalkıp eve gitmeye karar verdiler. Jisung Chenle'nun elini tutup dışarı çıkardı ve onu eve doğru götürmeye başladı. Yol boyunca da yine başkalarına saçma gelecek ama onlara göre çok anlamlı olan hikayeler anlatıp durdular.

"Dondurma için teşekkür ederim Sungie."

"Rica ederim Lele, her istediğinde sana dondurma alırım!"

Chenle'nun zaten ışıldayan gözleri bu cümleyle daha da ışıldadı.

"Cidden mi? Söz ver!"

Serçe parmağını yukarı kaldırıp Jisung'un da kendininkini kaldırmasını bekledi.

"Söz!"

Jisung da serçe parmağını kaldırıp Chenle'nunki ile birleştirdi ve gülümsedi.

Dünya üzerindeki en sevimli randevuyu yazmışım sanırım. Fazla şirin.