First Night yoon.kook

5 • Arkadaş Olmak?

Uzun zaman bölüm atmamamdan şikayet etmişsiniz özür dilerim hikaye yazmayı beceremiyorum aklımda kurgu olsa da kelimelere dökmek zor okullar tekrar açılana kadar bu kitabı bitirmeyi planlıyorum sizden tek isteğim yorum yaparak bana destek olmanız ki bende bu saye de sık sık ve uzun bölümler atayım.

5 ' ARKADAŞ OLMAK '

İyi Okumalar

⊰
⊰
⊰

"Jungkook..." dedi tek kaşını kaldırıp bana bakarken. Saçları ıslaktı, birbirine yapıştığı için kabarık olan saçları incelmişti. Altında basit neredeyse her alt tarafının uygun olmayan yerlerini belli eden bir kot pantolon ve üzerinde kısa kollu göbekten bağlamalı beyaz bir tişört vardı. Saçlarını havluyu kurularken benden bir cevap bekliyordu ancak ona cevap verecek bir kelimem ya da söz dağırcığım dahi yoktu.

"Jungkook.." Tam odadan çıkıp sigara içmek için balkona gitmek üzere hareket etmiştim ki onun sesiyle durmak zorunda kalmıştım. Yeniden adımı söylemişti ve bu sefer dudaklarımdan ismimin dökülüşü her zamankinden farklıydı. Sinirli değildi aksine, sakin kalmaya çalışır gibi bir hali vardı ancak onu sinirlendirecek bir şeyler yaptığımı hatırlamıyordum..

"Ne var?" demiştim ona dönerken. Saçlarını kurutmayı sürdürdüğü havluyu yatağa atarken bana doğru bir adım atmıştı. Bakışlarım onun üzerinde dolaşıyor ve ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Evet ona biraz kırılmıştım, şuan ona trip atmakta da haklı sayılmazdım ancak uçağa binmediğini bana daha önce haber verebilirdi.

Kabul ediyorum ikimizde garip insanlardık, zıt karakterlerimiz vardı. Ben eğlenme taraftarı hayat sürdürmekten yana iken Hi Ci monoton fakat arada bu monotonlukları bozucak olayları kabul eden bir hayat sürdürmek istiyordu. Ben çocukları sevmezdim aslında onunda pek sevdiği söylemezdi galiba tek ortak noktamız buydu. Ben dışa dönük biri olsam da o içine kapalı bir yapıyı üstleniyordu, evet zıt yapılardık ancak bu halimizle birbirimizi kabul etmiştik.

Lise üçten beri birlikte olduğumuz için bir çok insana kıyasla daha sağlam ilişkimiz vardı. Kabul etmeliyim ki lisede ki çapkın halimle hayatımın aşkını asla bulacağımı düşünmezdim. O halimde bana bundan on sene sonra kafana sağlam bir dirsek atan bu kızla evleneceksin deseler asla inanmazdım. Gerçi hala daha onunla evlendiğime inanamıyorum..

"Sana bir teklifim var." demişti, gözlerimin içine bakarken. Dudaklarım kıvrılmıştı. Onun bana ne gibi bir teklifi olabilirdi merak ediyorum üstelik daha saat sabahın on biri iken...

"Annemi kandırarak onu gönderebildim... Annem, belgeleri alıp hemen geliceğimizi düşünüyor.. Ben diyorum ki.."Birkaç adım bana doğru yaklaşmış ve aramızdaki mesafeyi azaltmıştı. Onu bazen anlamakta zorluk çekiyordum, garip ve gizemli biriydi benim aksime. "Aslında düşündüm ki balayını Londra da geçirmek yerine neden burada kalmıyoruz.."

Bana doğru bir adım daha yaklaşmıştı. Söylediği şey ile gözlerim irice açılırken o "Baş başa kalmak için bence uygun zamanı yakalamış oluruz." diye sözlerine devam etmişti. Onun benimle açık bir şekil de konuşması üzerimde şaşkın bir ifade yaratırken bana açık açık teklif sunuyordu.

Aramızda ki mesafeyi bir kaç adımla kapatırken bedenini kollarımın arasına almıştım, yeni banyodan çıktığı için teni ne çok soğuk ne de çok sıcaktı. Bana uyum sağlamak adını ellerini belimde birleştirirken başına ufak bir öpücük bıraktım. "Madem karıcım bizim için böyle bir plan hazırlamış bende ona uymaktan şeref duyacağım.."

Kahkahası dudaklarım da yankılanırken beklemediğim bir anda dudaklarıma hazırsız yakalandığım bir öpücük bırakılmıştı. "Sen..." demiştim üstümden hala atamadığım bir şaşkınlıkla. Bedenim de yayılan soğukluk hissi titrememe neden oluyordu daha önce Hi Ci asla kendi isteği ile beni öpmemişti en azından ben başlatmadan... Buna sevinmem gerekirken bu soğukluğa hala bir anlam veremiyordum.