I fell inlove with a badboy. (on hold)

Chapter 1

"Okay class, I got the results of your periodical exam. And as always, MJ got a perfect score."

Nagpalakpakan ang mga kaklase ko.

"And oh, MJ, ikaw parin ang running for valedictorian. Never been changed." pahabol pa ng adviser namin.

Sanay na ako marinig yang mga yan. Pati mga kaklase at mga teacher ko sanay na dyan.

Yung sasabihing perfect ako sa exam, sa quiz, sa recitation, sa projects, sa attendance? Normal na yun. Yung sasabihing 1st honor ako or still on top for the place of valedictorian? It's normal.

Since Preparatory level, Prep, ganun na palagi. I was born smart. Minsan nga gusto ko maexperience paano maging slow minded. Nakakasawa maging matalino. Walang thrill! Lahat na ata ng formulas alam ko na. Lahat na ata ng science involved matter eh kabisado ko na. History ng pinas, Famous painters, World History, Proper Ettiquette, Table settings, lahat na yun alam ko. Isang tanong lang, nasasagutan ko na kaagad.

Spell brainy? Capital MARI JADE GREEN. Or simply MJ. The long lost sister of Albert Einstein.

Natatawa na nga lang talaga ako. Bakit ba ang daming pinapangarap maging ubod ng talino? Don't they know na boring ang maging Einstein wanna be? Bakit? Kasi alam mo na lahat. Kahit anong ibatong tanong sayo, masasagot mo. Walang thrill. Di tulad pag average thinker ka, may suspense kang mafi-feel kasi mag-iisip ka, 'ano nga ba yung sagot sa tanong' and such.

Pero, I can't change fate's decision. This is me. I am MJ. I can't be an average thinking person. Because I can't and I won't like to be a big dissappointment to my parents.

They expect a lot from me. Cos sooner or later, after I graduate, ako na ang magmamana ng lahat ng companies nila Mommy at Daddy.

Only daughter ako. Kaya, ganun na lang ang mga expectations and dreams nila para sa akin. In some ways, naiintindihan ko naman sila. If I were somebody else, mas gugustuhin ko rin naman to be on a shoes of an MJ Green. Mayaman, matalino, maganda at---

"Tignan mo tong Nerd na to! Joker ka talaga! You're making us laugh! Ganda outfit ah? Saang baul galing?"

Ang undying mean girls sa school. Bakit ba kasi uso pa yun? Tsaka what's wrong with my loose polo shirt and elephant pants. Ang cute kaya! Tsaka look at my shoes, rugged. Cool!

"Y'know what MJ? You're pretty." sabi ni Angelica, the devil, este yung leader ng mean girls habang hinihimas ang buhok ko.

"Eh? A-ako? Pretty?" tinuro ko yung sarili ko. I blushed out of nowhere.

"Yes! You're pretty.. Pretty ugly! Bwahahahahahahahaha!" tumawa sya, pati narin yung apat nyang alipores. Umalis na sila.

Pretty ugly? So? Maganda ako! Araw araw yang sinasabi ng mom at dad ko. Kailangan ba nauubusan muna ako ng tela sa suot ko bago magmukhang pretty? Matalino naman ako. Hmppp!

"Hi pretty ugly!"

--------

So, short update. Sleepy author.

Ciao,

Sheng.