Bekleyin! Tanımam mı gerekiyordu? Bütün beyin hücrelerimi zorlasamda bu çok zor.
Rıfat: Anlaşılan unutulmuşuz... Sorun değil! Kendimi tanıtmama izin ver^^
Sadece susup onu dinledim. Adeta bir askermişçesine selam verip devam etti:
Rıfat: Adım Rıfat. Babam bir kasabada Kafe işletiyor. '' HONEY NIGHT''...
Yoksa... b-bu o mu !?
20/07/2008~ Eylül'ün 5. Yaş günü
Ben: Bayan Kang, payka gitmek istiyoyummm:'(((
BayanKang: Ama önce yemek yemeniz gerekiyor küçük hanım^^
Ben: HAYIIY BEN PAYKA GİDİP YIFATYA OYNICAMM!!
O zamanlar babam ve annem çok yoğun çalıştıkları için bana neredeyse hiç vakit ayıramıyorlardı. Benim ise bir Bayan Kang'ım birde Rıfat'ım vardı. O benim için tekti... Parka gidip ya kumdan kale yapardık ya da yakalamaca oynardık. Çoğunlukla Rıfat'ın babası bize Kafe'sinde bedava ballı süt ve dondurma verirdi. Doğum günlerim çoğu zaman geç kutlanırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O gün parka gittiğimizde Rıfat bana bir lolipop vermişti. HEMDE PEMBE RENKTE...
Rıfat: Bak bunu şana aydık^^
Ben: AAA PEMBEE LÜLOPOOP^^
Rıfat: Haydi gel oyun oynayayımm^^
O gün babamın işi yüzünden başka bir şehre taşınmak zorundaydık. En zor olanı ise orada bir çocukluk parçamı bırakmaktı...
Çığlıklar içinde ağlamaya başladım. '' BAYAN KANG YÜTFEN GİTMEYEYİMM''
BayanKang: Küçük hanım lütfen böyle yapmayın, gitmek zorundayız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben: PEYKİ YIFATTĞ ? O BİZİMLE GEYECEK Mİ?
Valizleri arabaya yerleştirmeye devam ederken ben kenardan onları izliyordum. O sırada birinin adımı seslenerek koşarak bana geldiğini gördüm.
