SAMHAIN VAKTİ

-TANITIM-

       " Ceydaa ! Salih ! Özge ! Nerdesiniz? " bağırmaktan kısılan sesimle dinlenmek için elimi nemli ve yosun tutumuş ağaca yasladım. "Ceyda güzelim nerdesin ?" Elinde fenerle önden bağırarak ilerleyen Özgür'e fenerimi tutarak beklemesini için seslenmiştim. Yanıma yaklaşan Özgür öfkeli gözlerle bana bakıyordu "Hepsi senin yüzünden oldu, mutlu musun şuan ki durumumuzdan ?" Sessiz kalarak bakışlarımı yüzünden çevirerek ağaçların arasından parıldayan aya baktım, çok güzeldi.

       Özgür cevap vermememe sinirlenerek ağaca tekme atmış ve ilerlemeye başlamıştı. Yaslandığım ağaçtan ayrılarak bende peşinden gitmeye başladım. Ayağımın takılmasıyla hemen yanımdaki ağaca tutunarak düşmekten son anda kurtulmuştum. Özgürle aramızdaki mesafe açılırken ayağımı takıldığı yerden çıkarmaya çalışıyordum. En sonunda eğilip ayağımı çekmemle anlık bir göz kararması yaşayarak olduğum yerde bekledim. Kendime geldiğimde hayretler içinde etrafıma baktım.

      Az önce ormanın içindeyken şuan düz ve boş bir alandaydım. Kendi etrafımda dönerek ne olduğunu anlamaya çalıştım. Biraz ileride ayakta duran insanları görmemle yardım istemek için oraya ilerlemeye başladım. Yaklaştığımda ise olduğum yerde titreyerek yerde halka şeklinde diz çöküp bekleyen yüzleri maskeli kırmızı ve siyah pelerinli kişilere bakıyordum. Halkanın tam ortasındaki ayna ve çizilen garip desenler de neydi? Neler oluyordu burada?

      Gördüklerim nedeniyle delirmeye başladığımı düşünerek gülmeye başladım. Bunların hepsi çok çok saçmaydı. Yavaş yavaş geriye doğru adımlarken üzerimde hissettiğim ani baskıyla olduğum yerde diz çökdüm. Diz çökerken istemsiz bir şekilde başımı yukarıya kaldırmış gecenin karanlığında parlayan ayın ihtişamına gözümü kırpmadan bakmaya devam etmiştim.

        Zaman, yer, yön gibi kavramları yitirmiş sadece aya bakarak bekliyordum. Ay her zaman böyle ihtişamlı mı parlıyordu ? Kafamın içinde duymaya başladığım garip sesler ve ürkütücü melodi vücudumu uyuşturmuştu sanki. Ayın ihtişamından başka hiçbirşey hissetmiyor ve görmüyordum. Artan seslerle birlikte etrafı sarmaya başlayan sis bulutları nedeniyle ayın ışığı kaybolmuştu ama hala aynı şekilde bekliyordum. Neyi beklediğimi bilmeden.

        Yavaş yavaş dağılan sisle ortaya çıkan aya korku ve şaşkınlık içinde bakmaya başladım. Gördüklerim karşısında delicesine bağırarak kaçmak istedim ama hareket etmeyi bırakın gözümü bile kırpamıyordum. Gözlerimden akan yaşlarla karşımda ayın çok yaklaşmış kanayan görüntüsüne baktım.

      Ve evet ay gerçekten de kanıyordu.

      Dersten kaçarken bir araya gelen 5 genç, yaşadıkları yerin karanlık sırlarını keşfettiler. Yaşanan bu anlamlandıramadıkları olayları ve esrarengiz kayıpları ararken buldular kendilerini. Birbirlerinden nefret eden bu gençler, bu gizemli ve korkunç olayları çözümlemeye çalışırken yaşadıkları üzücü, komik ve duygusal anları birlikte yaşamaya davet ediyorum sizi.

* SAMHAİN VAKTİ isimli ilk kitaptır

** Tanıtım bölümü gelecek bölümlerden bir alıntıdır.

*** Fantastik / Gizem / Gerilim türünde bir kitaptır.