YİNE GÜNLERDEN ÖLDÜĞÜM GÜN
HERGÜN ÖLMEK ÇOK YORUCU BE SEVGİLİ
ARDINDA KALMAK, YOLLARA SENİ SORMAK
HER GİDENLE HASRETİMDEN YOLLUYORUM SANA
BİRDE MEZAR OLAN EVİMDE SOLAN ÇİÇEKLERİ
GİDEN GELMİYOR SENDEN HABER VERMİYOR
VARLIGINA, YOKLUGUNA, HAYALİNE ÖYLE KÜSTÜM Kİ
İSTEMİYORUM YANIMDA KİMSEYİ
KENDİME BİLE KIRGINIM
HER GÜN ÖLÜYORUM AYNI SAATTE
HİÇ ES GEÇMİYORUM VAKTİ GELİNCE
SEN OLUYORSUN BOGAZIMDA İP
SEN OLUYORSUN TETİĞİ ÇEKTİĞİMDE
BEDENİME RUHUMA SAPLANAN KURŞUN
YA DA ŞİŞELER DOLUSU HAP
TEK SEFERDE ALIYORUM TEREDDÜT ETMEDEN
EN BASİTİNDEN İÇTİGİM BİR BARDAK SU
BOĞAZIMA TAKILIYOR BOGULUP ÖLÜYORUM
YUDUMLAR SEN
BAZENDE DURUP DURURKEN, KALP KRİZİ GEÇİRİYORUM
BİR HANÇER GİBİ SEN KABİMDE
BAK BİR MEZAR TAŞIM BİLE YOK
SON SÖZÜM OLURDU KIYMET BİLMEYENİME
SEVE SEVE ÖLDÜ,
YOKLUĞUNDA DA SEVE SEVE ÖLDÜ DİYE
HER HALİNLE SEVİYORDUM SENİ
YOKLUĞUNDA DAHA ÇOK SEVER OLDUM ÇARESİZCE
ELLERİMDE KALAN TEK ŞEYDİ ÇÜNKÜ SEVGİM
BAK YİNE GÜNLERDEN ÖLDÜGÜM GÜN
ÇOK YORUCU OLSADA SEVGİLİ
ÇOĞU ZAMAN SENİNLE İNTİHAR EDİYORUM
SEN DOLDURUYORUM BENLİGİMİ VE BOGULUYORUM
BU İLK DEGİL, SONDA DEGİL Kİ…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSET AŞKI
NouvellesBiraz anla beni sevgili, Biraz da HİSSET... ... Belki aşk sevgiliyi kazanmayı değil, onda kendini kaybetmeyi gerektirirdi, ve artık ne sen varsın ne de ben sevgili...
