Bozuk plak misali yalnızlığım
Hep aynı yerde takılıyor
Hep aynı yerde doluyor gözlerim
Aynı acımasız sözlerin aklıma geliyor
Büyük bir orkestra şefisin
Her telden aşkımı çalıyorsun
Cansız varlığımla can arardım sende
Sense elimde son kalan, canıma okudun
Bir şiir bir şarkı gibiydi vedaların
Beni can evimden vurdun
Canım sendin
Ve şimdi sensizim
Durma devam et bitir bu senfoniyi
Bitir ve selam ver en büyük hayranına
Bitir ve kapat perdeleri cesedimin üzerine
Sen acımasız bir sevgili
Sen en usta şef, en iyi şarkıcı, en büyük şair
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSET AŞKI
Storie breviBiraz anla beni sevgili, Biraz da HİSSET... ... Belki aşk sevgiliyi kazanmayı değil, onda kendini kaybetmeyi gerektirirdi, ve artık ne sen varsın ne de ben sevgili...
