Kar yağıyor şimdi sen olmayan yanlarıma
En şiddetli kışını yaşıyor ayrılıklarım
Keşke bir tek kalbim olsaydı üşüyen
Mutluluklarım soğuktan öldü
Ve dokunduğun her yanım tir tir titriyor şimdi
Soğuktan kırılıyor benligim
Bembeyazlıkla dolu uzerim
Kefen giymiş bir diriyim sanki
Kara kış yokluğunda
Bembeyaz dört yanım
Ve çığ olup büyüyor git gide
Varlığının ölümü,benim katilim
Ve artık yoklugun doğdu ardından sevgilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSET AŞKI
Proză scurtăBiraz anla beni sevgili, Biraz da HİSSET... ... Belki aşk sevgiliyi kazanmayı değil, onda kendini kaybetmeyi gerektirirdi, ve artık ne sen varsın ne de ben sevgili...
