1.Bölüm(ARAS HOLDİNG)

61 4 2
                                    

Gözümü araladım ve duvarda ki kedili saate baktım bir kaç saniyeliğine.Sonrası aşikar...
O kadar hızlı fırlamıştım ki yataktan, ne ara dolabımın önüne koştuğumu bile anlayamamıştım.

"Anneeee!"Bir yandan bağırıyor bir yandan askıya astığım kıyafetlerimi çıkartıp yatağa fırlatıyordum.Elim ayağıma girmişti bir kaç dakika içinde.Kapımın sertçe açılması ile arkama döndüm ve oflayarak üstümde ki tişörtten bir çırpıda kurtuldum.

"Ne var kız sabahın köründe!Komşular camlara çıktı,ne bu gürültü diye."

"Anne uyandırmamışsın beni!Saat 9'a geliyor."Annem kolunda ki saate baktı ve oflayıp eliyle duvarda ki saatimi işaret etti.

"Bak bu üç oldu ama.Sana şu saate pil tak demiştim."Kafama dank etmiş bir şekilde hızla telefonuma koştum ve saate baktım.

"Şükürler olsun."Derin bir nefes aldım ve yatağıma oturdum.

"Saat daha 8 bile olmamış.Ben çayı demleyip seni uyandırmaya gelecektim zaten ama..."

"İlk günden geç kalamam.Çok korktum."Elimi hızla atan kalbime götürdüm ve derin bir nefes verdim.

"Hazırlan ve mutfağa gel.Kahvaltı yapmadan bir adım dahi atamazsın."Annem kesin emir veren konuşmasını yapıp odamdan çıkarken, kendimi geriye bıraktım ve gözlerimi tavana diktim.Gece o kadar heyecanlıydım ki,uyuyamadığım için gözlerim açıp kapatırken iğne misali batıyordu.

Bu iş bir süredir hayalini kurduğum bir işti ve bugün görüşmeye gidecektim.Eğer seçilirsem animelerden,Netflix dizilerinden ve sıkıcı ev işlerinden bir süre uzaklaşıp ofis ortamında çalışacaktım.Sıradan insanlar gibi...

"İlk günden geç kalamazsın."Mırıldandım ve gerinerek yatakta doğruldum.

Siyah beyaz puantiyeli bluzumu üstüme geçirdim ve düğmeleyip aynaya baktım.Spor giyinmekten yanaydım ama iş gereği bunlara katlanmak zorunda olacaktım.Herkes gibi...

Siyah kalem pantolonumu da giyerek kemerini geçirdim ve hızla banyoya doğru yürüdüm.Öncelikle ellerimi ve yüzümü güzelce yıkadım.Her sabah olduğu gibi,günlük bir rutindi bu da.Hafif bir makyaj yapıp odamdan çıktım ve bir şeyler atıştırmak için mutfağa gittim.

"Günaydın."Masada oturan anneme,babama ve erkek kardeşime gülümseyip masada ki yerimi aldım.Bu sabah gayet sessiz gözüküyorlardı.

"Bu saatte uyanmazdın sen?"Erkek kardeşime göz kırptığımda işaret parmağıyla kendini gösterdi ve yüzüme anlamamış bir ifade ile baktı.

"Ben mi?Yoksa sen mi abla?"Annem ve babam kıkırdadıklarında, yutkundum ve her gün öğlen 12'lere kadar uyuduğum aklıma geldi.

"Kızım,Batuhan hep bu saatlerde okula gidiyor ya hani?"Babam dalga geçercesine güldü ve gazetesini karıştırmaya devam etti.Bir kaç dakikalık diyaloğumuzdan aslında evden ne kadar uzak olduğumu anlamıştım.Her ne kadar tüm gün evde olsamda.

Bir kaç şey atıştırıp çayımdan bir yudum aldım ve hızla ayağa kalktım.

"Neyse size afiyet olsun,ben kaçtım.Şans dileyin bana."Odama gittim ve önce cüzdanımı toparlayıp çantama attım.Sonra dolabımda ki siyah stilettolarımı çıkartıp ayağıma geçirdim ve evden ayrıldım.Daha fazla vakit kaybedemezdim.Erken gitmek,geç gitmekten kat ve kat iyidir.

Çok geçmeden taksiyle 15 dakika kadar uzaklıkta olan yeni iş yerime gelmiştim.Levent'in en büyük holdinglerinden birisi olan,Aras Holding'de sekreterlik yapacaktım.Tamamen tesadüf eseri ayağıma gelmiş bir fırsattı ve geri tepmeye niyetim yoktu.
Sadece 4 aylığına liseden arkadaşım Banu'nun yerine çalışacaktım.Daha önce de bir kaç holdingde sekreterlik yaptığım için deneyimim vardı ve yabancı hissetmeyecektim.

ALEKSİTİMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin