Mission (almost) impossible

Hst. 8

P.O.V. Scarlet

Ik word wakker van de zon die op mijn gezicht schijnt. ik kijk naar de bank. Crash slaapt nog. dan kijk ik naast me. Grell slaapt ook nog. hij ligt er heel schattig bij. zijn haar zit door de war, en hij bijt met zijn hoektand zachtjes in zijn lip. ik glimlach. ik hou van hem. dan hoor ik dat Crash wakker word. hij gaapt, rekt zich uit, en komt dan suffig naar me toe gelopen. ik glimlach naar hem. "Goedemorgen Crash." hij komt naast me liggen. ik aai hem door zijn haar. "Brave hond..." fluister ik zachtjes in zijn oor. Crash doet zijn ogen weer dicht. ik probeer ook nog even te slapen, en ik doe mijn ogen ook dicht.

P.O.V Grell

Ik word wakker omdat ik iets nats op mijn gezicht voel. ik doe mijn ogen open en kijk recht in het gezicht van Crash. ik gil en duw hem van me af. Hij gromt, en Scarlet schiet overeind. "Huh? wat was dat?" ik kijk boos naar Crash. "Stoute hond, nu heb je haar wakker gemaakt!" Crash slaat zijn ogen neer. "Heb je lekker geslapen?" vraag ik aan Scarlet. ze knikt glimlachend. ik lach ook. "mooi zo." ik stap uit bed. "Het is elf uur." zeg ik tegen Scarlet. ze stapt ook uit bed. "Dan ga ik me maar snel omkleden, dan kunnen we verder."

P.O.V Scarlet

We zitten al weer vijf uur in de koets. we zijn bijna in Frankrijk. het is hier veel lekkerder weer dan in Nederland en België. ik doe mijn ogen genietend dicht. ik luister naar de fluitende vogels. dan voel ik opeens een grote hand voor mijn mond. ik sper mijn ogen wijd open van de schrik. ik voel dat ik opgetild word. dan word alles zwart...

P.O.V Grell

We zijn bijna aangekomen bij een dorp. Crash zit naast me op de bok. tot nu toe is hij heel braaf. ik fluit vrolijk een liedje. Crash kijkt verstoord naar me. "Wat? Kijk niet zo naar me!" zeg ik geïrriteerd. Crash gromt zachtjes, maar kijkt dan weer vooruit.

We zijn in het dorp. ik zet de koets stil achter een restaurant. het is zeven uur, dus we gaan zo even wat eten. we hebben besloten dat we vannacht doorrijden. ik spring van de bok af. fluitend doe ik de deur van de koets open. maar dan krijg ik bijna een hartaanval. "Oh my!" roep ik. de koets is leeg! Scarlet is weg! "Scarlet!" schreeuw ik, en ik begin om me heen te kijken. "Scarlet! waar zit je?" roep ik. mensen kijken me aan, maar dat kan me niks schelen. Crash blaft. "Arf Arf!!" (Waarschijnlijk betekent dat zoiets als "Scarlet waar ben je?") "Scar! zeg iets!" Gil ik. ik ren naar de overkant van de straat, waar een kledingwinkel zit. Maar Scarlet zit niet binnen. ik kijk weer om me heen en roep haar naam een paar keer. Ik ren een steeg in, gevolgd door Crash. ik kijk in de steeg. ik zie Scarlet niet. Ik zie alleen iemand met lang zilver haar, een lange zwarte jas en een zwarte hoed. hij steekt zijn hand op en grijnst. "Hé Grell." Undertaker! hij loopt naar me toe. "Waar is Scar?" ik kijk wanhopig. "Dat weet ik niet! ze is weg! de koets is leeg!" Undertaker stopt met lachen. "Leeg?" ik knik hevig. "Wat heb je gedaan met MIJN Scarlet?" sist Undertaker. Ik grom. "JOUW Scarlet? Ze is toevallig wel mijn vriendin hoor!" Undertaker kijkt me vals aan. "Ze past veel beter bij mij!" ik word kwaad, en ik vlieg Undertaker aan. maar hij is sterk, en binnen de kortste keren ligt hij bovenop me. ik probeer hem te wurgen. "BLIJF UIT DE BUURT VAN MIJN VRIENDIN!!!" schreeuw ik tegen hem. Undertaker maakt stikgeluiden, maar slaagt er dan in om mijn handen tegen de grond aan te duwen. "Binnenkort is ze mijn vriendin... ik pas gewoon veel beter bij haar en ik hou van haar..." ik word HEEL boos. "Wil je nou zeggen dat ik niet van haar hou?" Undertaker kijkt me aan met een scheef vals lachje. "Ja." ik krijs. "WAT ZEI JE!?" ik duw hem van me af. hij valt achterover en ik zet mijn voet op zijn buik. ik pak mijn kettingzaag. ik wil Undertaker net doormiddenzagen, als ik me bedenk. als ik hem vermoord heb ik een enorm probleem, want ik mag ABSOLUUT geen andere reapers vermoorden. "Goed." zeg ik. Undertaker kijkt me verbaasd aan. "We gaan samenwerken, als een team. en we vinden Scarlet." hij knikt. ik help hem overeind. Ik kijk hem aan. "Maar waar moeten we beginnen?" Undertaker kijkt me aan, en grijnst. "Laat dat maar aan mij over..."