Mission (almost) impossible

Hst. 5

P.O.V Scarlet

We zitten weer in de koets. Crash ligt aan mijn voeten te slapen en Grell bestuurt de koets. We hebben afgesproken dat we gaan stoppen bij het eerste dorp dat we tegenkomen, om daar kleding te halen voor Crash, en om een herberg te zoeken om in te overnachten. Crash ziet er zo schattig uit. hij ligt helemaal opgerold, en zijn haar zit warrig. "Grell, stop de koets, ik kom naast je zitten." zeg ik, en ik voel dat de koets tot stilstand kom. ik klim er uit, en ga bij Grell voorop de bok zitten. ik kruip dicht tegen hem aan. hij glimlacht. "Heb je het naar je zin?" ik knik. "nu ik naast jou zit is het zelfs nog beter..."

We zijn aangekomen in een dorp, genaamd "Woelzen". we hebben de koets neergezet bij de herberg waar we gaan overnachten. Ik heb een stalen ketting gevonden, waarmee ik een halsband en een riem heb gemaakt voor Crash. hier en daar zie ik steeds mensen naar ons kijken, en ineens besef ik waardoor het komt. ik slik en kijk naar Grell. "we moeten echt kleren zoeken voor Crash, iedereen kijkt naar ons..." zegt ik onrustig. Grell lacht. "doe hem mijn jas anders even aan." stelt hij voor en hij geeft me zijn jas. ik knik dankbaar, en kleed Crash aan. "dat is VEEL beter!" zucht ik opgelucht. we zien een kledingwinkel. Grell en ik kijken elkaar aan en weten allebei wat we bedoelen. (Leuk hé zo'n relatie <3) Grell pakt de riem van Crash, en ik ga de winkel binnen.

Ik loop langs de rekken met kleding. ik heb al besloten dat ik gewoon een korte broek ga kopen, Crash is tenslotte een hond. (nou ja soort van) ik zie er een aantal mooie bij hangen, maar uiteindelijk kies ik voor een lichtbruine, de kleur van zijn haar. Ik koop er ook een lichtbruin vest bij. ik wil net naar de kassa lopen, als ik een zwarte mantel zie hangen. het is een hele mooie, met een capuchon. Dat is handig als ik niet herkend wil worden! ik pak hem er vlug bij. dan zie ik nog meer mooie spullen hangen. uiteindelijk kom ik bij de kassa met een zwart topje, een zwarte rok, een zwarte maillot, een paar zwarte laarsjes, lange zwarte handschoenen, de mantel en de kleren voor Crash.

Ik loop de winkel uit. ik schrik. ik zie Grell en Crash nergens! "Crash!" roep ik. dan hoor ik geblaf, en komt Crash naar me toe rennen. hij sleept Grell achter zich aan. Grell hijgt. "Wat is dat beest ontzettend sterk!" Ik lig dubbel van het lachen. "geef maar, naar mij luistert hij wel." zeg ik tegen Grell, en hij geeft me de riem van Crash. met zijn drieën lopen we terug naar de herberg.