Mission (almost) impossible

Hst. 9

P.O.V Grell

"Dus, wat was je van plan?" vraag ik aan Undertaker. hij zegt grijnzend "Eerst, gaan we naar de koets." ik knik. "Dat dacht ik ook al." mompel ik. we rennen naar de plek waar ik de koets heb achtergelaten. ik schrik me kapot. "DE KOETS IS WEG!" schreeuw ik. Undertaker zucht. "Kun jij nou nooit iets goed doen?" ik kijk boos. "Ik heb hem hier echt neergezet!" Undertaker kijkt naar me. "Hoe komen we nu verder?" dan horen we geblaf. we draaien ons tegelijk om, en zien Crash. dan krijg ik een perfect idee! "Crash, kom eens hier jongen!" Crash komt braaf naar me toe op handen en voeten. hij snuffelt aan mijn uitgestoken hand. Undertaker kijkt me raar aan en wil iets zeggen, maar ik gebaar naar hem dat hij zijn mond dicht moet houden. "Crash, luister. Je baasje is in gevaar, en onze paarden zijn weg. je moet ons helpen!" Crash houdt zijn hoofd schuin en kijkt naar me. "Transformeer!" zeg ik. Crash staat op, gromt, maar doet verder niks. ik zucht ongeduldig. "Scarlet heeft je nodig! Alsjeblieft, verander in een mens." zeg ik hoopvol. Crash kijkt me aan. dan jankt hij een paar keer hard, en veranderd hij van vorm. Undertaker volgt elke beweging met ogen zo groot als schoteltjes en een enorme grijns op zijn gezicht. ik spring op de rug van Crash, schuif naar voren, en hou me met een hand vast aan zijn halsband. "Hier is ons vervoermiddel!" zeg ik tegen Undertaker, en ik steek mijn hand uit. hij pakt mijn hand en gaat achter me zitten. "Hup Crash!" roep ik. Crash gooit zijn voorpoten omhoog, en Undertaker grijpt me vast. Samen vallen we naar beneden. ik beland op mijn kont, en Undertaker valt bovenop me. "AUW! ga van me af!" Roep ik en ik duw Undertaker weg. hij giechelt. "Nog een keer proberen?"

We zijn eindelijk onderweg. dit gaat veel sneller dan een paardenkoets! Alleen weet ik niet waar we heen gaan. "Waar moeten we eigenlijk heen?" schreeuw ik naar Undertaker. "Jullie waren toch op weg naar ene James Port? Ik weet waar hij woont." Roept hij terug. "Maar dan moeten we helemaal naar Spanje!" Roep ik. Undertaker knikt grijnzend. "Weet ik! maar ik heb een vaag vermoeden dat we haar daar moeten zoeken!" Ik zucht. "Dat wist ik ook wel." hij grinnikt. ik kijk hem chagrijnig aan. "Wat lach je nou?" Undertaker giechelt. "Ik lach graag, dat weet je toch?" ik knik, en zucht weer diep. ik spoor Crash aan. "Iets harder jongen!" Crash blaft en rent nog harder. Ik val bijna. Undertaker houdt me stevig vast en lacht keihard. "Dit is geweldig!" schreeuwt hij lachend. ik kijk beroerd. "Vind je?"

P.O.V Scarlet

Ik doe mijn ogen langzaam open. ik kijk om me heen. Ik ben in een lege kamer. ik wil opstaan, maar iets houd me tegen. ik voel om mijn nek. ik heb een halsband om, en ik zit met een stalen ketting vast aan de muur. "Hallo, is daar iemand?" roep ik. er komt geen antwoord. ik probeer de ketting uit de muur te trekken, maar hij zit stevig vast. dan probeer ik de halsband los te maken, maar hij is gemaakt van metaal, en ik krijg hem met geen mogelijkheid los. ik kijk doelloos om me heen. "Help me!" schreeuw ik. de deur gaat open. Er komt een man binnen. mijn adem stokt in mijn keel. het is een van de mannen uit het restaurant. "Laat me los, alsjeblieft!" smeek ik. de man lacht gemeen. "Nee. dan zouden we je roodharige vriendje nooit te pakken krijgen." Ik kijk hem aan. "Wat wil je van me?" de man kijkt ongeduldig. "Ik weet dat jij en je vriend naar Spanje op weg waren om mij te vermoorden. maar daar heb ik een stokje voor gestoken!" Ik kijk de man aan. "Als je me vrij laat, beloof ik dat we je niks zullen doen!" de man lacht. "Die belofte kom je toch niet na! je bent een Reaper! moorden zit in je bloed!" ik kijk woedend naar de man. "Goed! maar Grell komt me redden! en hij zal je doden!" de man buldert nu van het lachen. "Ik ben veel sterker dan je vriend! ik neem hem gevangen, en dan is er niemand meer die mij iets kan doen!" ik word nog bozer. "Je denkt dat je sterk bent, maar je bent slap! elke Reaper zal mij gaan zoeken! en ze zullen me vinden! je gaat dood! je bent veel te zwak!" De man geeft me een klap. ik voel dat er bloed over mijn gezicht heen loopt. hij loopt weg, en gooit de deur met een klap dicht.

P.O.V Grell

Het is al een uur 'S nachts. We zijn ondertussen aan het wandelen, want Crash hield het niet vol om de hele weg te rennen. ik kijk naar Undertaker. "Zullen we hier een kamp opslaan voor de nacht?" Crash moet nodig rusten, en ik ook!" Undertaker knikt. "Goed idee." we stoppen met lopen. Crash gaat meteen liggen. ik ga tegen hem aan liggen. Undertaker gaat iets verderop in het gras liggen. ik doe mijn ogen dicht, en val bijna meteen in slaap...

P.O.V Undertaker

Grell en Crash slapen al. Ik kijk naar de sterrenhemel. ik zal Scarlet vinden, en redden, en dan zal ze zich realiseren dat ik de ware ben voor haar, en dan zullen we samen zijn tot het einde... ik doe mijn ogen dicht, leg mijn hoed over mijn ogen heen en val ook in een diepe slaap...