For The First Time

3

By: LadyEurasia

"Hoy!diyan sa kaliwa hindi pantay!"

Tumango naman ang pobreng karpentero.

"Ate!Ano ba naman yan ?hinay-hinay lang. Ang sakit sa tenga ng boses mo. Dinaig mo pa si nanay sa lakas ng boses mo", si crisanto na nakatakip ang kamay sa magkabilang tenga.

"Eh pano yang karpenterong yan bungog sabit hindi pantay. Katigas ng bungo ayaw makinig!". Sa nanggigil niyang turan.

Pano ba naman kanina pa niya sinasabi na hindi patay sa kabila ay hindi na kikinig. Inuubos ang maiksi niyang pasensya. Pag pinantay sa kabila, 'yong sa isang side naman hindi papantay.

"Eh panong hindi papantay eh duling yan ate ehh!"

Pinapagawa na niya ang bahay nila upang gawing boarding house. May second floor naman itong pagkalaki laki nilang bahay. Minana pa ata ito ng ama sa ninuno nito. Sapagkat kapis pa ang bintana, na hindi na niya pinabago bagkus ay dinevelop na lang para mas ma enhance pa  at ma preserve ang cultural design ng bahay.

'Yong mga paupahan niya naman sa katapat lang ng bahay niyang ito na malaki, ay pinasarado niya na muna  para ma pa renovate. Since 'yon lang din naman ang nirereklamo ng mga ito. Ang dating na nanirahan dun ay pinalayas niya na pero yong iba ay kusang umalis dahil hindi raw sila kasya sa isang kwarto lamang.

Demanding! Eh hindi naman nag babayad.

Tanging si Janice na lang ang natira at pumayag naman na umopa na lang siya ng isang kwarto mas mababa raw ang babayaran niya at hindi na siya mag iisa dahil parang may kasama na rin daw siya.

Pumayag na siya, mabait namang bata yang si Janice. Minsan nga lang ay pinapataas ang presyon niya kapag hindi nakakapag bayad.

"Ate pumasok ka na nga lang sa loob ako na rito."

"Oh siya sige, sige at ako'y kanina pa pinagpapawisan dito. Nabilad na ko dahil sa hunghang na yan!"

Pagkapasok niya sa loob ay agad siyang sinalubong ni Janice. "Ate Maria Juice po oh,"masigla nitong bati. Sabay bigay kanya ng malamig na orange juice.

Nagdududa rin siya sa batang ito. Biroin mo lagi na lang siyang binibigyan ng kung ano ano. Noong una ay isang box ng chocolate, as in kasing laki ng balik bayan box, mga pawang imported pa.

Tinanong niya kung saan galing. Ang sabi meron raw itong balik bayang kamag anak at kahong kahong pasalubong ang binigay dito. Kaya naman sa kanya na lang nito ibinigay ang isang kahon.

Wala namang problema dahil gustong gusto iyon ng kapatid niyang si crisanto. Aba mantyakin mong kalahati na lamang ng kahon ang nabawas nito. Isa pa tong kapatid niya eh! Hindi niya  malaman kung paano nito nilamon ang kalahating kahon ng chocolate.

Flowers. Binigyan siya ni Janice ng napakaraming bulaklak. Sabi pa nito na galing raw itong lahat sa manliligaw nito. Aanohin raw naman niya ito. Kaya nagkaroon ng instant mini garden dito sa kanilang veranda.

At higit sa lahat pina utang siya nito ng pera pang pa renovate nitong bahay para mapa rentahan niya.

Nakakapagduda talaga.

"Ate Maria naiinitan ka ba?Wait lang ate kunin ko lang yong mini fan ko".
Mabilis itong nakabalik kay Maria.

"Ate eto nah!"at hinihingal pa.

"Salamat."Tiningnan niya ito ng mariin.

"Bakit ate?"mukha naman 'tong naalarma.

"Tapatin mo nga ako Janice," ng tumaas ang kilay ni Maria  mukhang lalong kinabahan ang dalagita.

"Magsabi ka ng totoo."

"Po?" Konti na lang at mukhang bibigay na ang mukha nito sa pagkaputla.

"Mahirap ka ba talaga o mayaman?"

"PO? MAHIRAP PO." Mahirap na naman talaga siya ngayon na wala na siyang natatanggap ng allowance mula sa parents niya simula ng bumokod siya.

"Sigurado ka?" halatang hindi naniniwala.

"Opo"

"Pabor,wala ka bang hihingiin sakin?" 

"Wala po," sa nagugulohang sagot.

"Sigurado ka?Tiningnan muli siya ng mariin.

Napalunok siya." Opo."Maria sighed.

"Oh sige salamat Janice. Kala ko may kapalit tong pagtulong mo sakin." Mabilis naman ang pag iling nito.

"Hindi po!wala po!"

"Salamat Janice. Hayaan mo at babayaran kita. Gagawa ako ng paraan para bayaran ka kagad. Salamat talaga."

Napangiti ang dalagita ." Walang ano man po. Take your time ate. Hindi ko pa naman po kailangan ng pera."

Nang makaalis si Maria ay agad tinawagan ni Janice ang kapatid.

"Hello kuya!

[My princess! how's Ma...maria?]

"Uyy si kuya hahaha!" pambubuska niya.Narinig niya  ang pagtingin nito senyales na seryoso na ito, ibig-sabihin bawal ng asarin. "Okay naman po. Naibigay ko na yong pera para sa pagpapa-renovate ng business niya."

[Good!]

"Pero kuya huwag naman subrang OA kang magbigay kay ate. Katulad na lang ng chocolates. Isang malaking box talaga? tapos yong mga flowers, halos mapuno ang bahay ni Ate Maria".

Jerome just giggle on the phone. [What? ] In his joyful tone.

"Anong what ka diyan kuya? mahahalata tayo niyan eh. Yong normal lang kasi!napapakamot si Janice sa ulo sa inis sa kapatid."

[Okay okay...he sighed. Its just that I want the do something for her.]

"Hay kuya. Kung nagtatapat ka na lang kasi".  Ang torpe ni kuya nakakainis! Lintaya niya sa isip.

[Nah not now baby sis.]

Manapa'y na bumontong hininga pa ito. Sa isip ni Janice ay napaka denying na big brother niya. Sinasabi kasi nito na wala itong gusto kay Maria pero heto at kung  kamustahin si Ms. Maria ay kada oras at araw-araw.Dinadahilan pa nito na shock lang ito kaya ganon. What a lame excuse!

[Basta.
I'll send to you your new laptop.]

"Yeyy!! thanks kuya".

[Your welcome baby sis. . Basta bantayan mo palagi si Maria para sakin ha?]

"Yes po!"

New laptop !!!yes!