2

79 9 0
                                    

"Seyong! Park Seyong!" panggil Seonghwa.

"Hyung!" panggil Seyong.

Seyong berlari ke arah Seonghwa.

"Ke mana ko pergi? Puas hyung cari" kata Seonghwa.

"Maaf. Tadi saya tolong nenek bawa barang dia. Pastu, dia bagi saya buah epal ni" kata Seyong dan tunjuk beg yang penuh dengan buah epal.

"Baiknya adik abang ni tapi lain kali sebelum buat apa-apa bagitahu abang dulu. Jangan hilang tiba-tiba. Risau abang" kata Seonghwa.

"Yes, boss"

Seonghwa memasak di dapur manakala Seyong mengemas rumah bersama Mingi dan Yeosang.

"Mana Wooyoung?" tanya Seyong.

"Melepak mana-mana lah tu" jawab Mingi.

"Tak pun kat kafe main komputer" kata Yeosang.

"Biarkanlah Wooyoung tu. Dia tu dahlah budak bermasalah. Belajar pun tak. Suka melepak pastu main sepanjang hari" kata Mingi tak puas hati.

"Tapi Wooyoung selalu ada duit untuk bayar duit sewa ni" kata Seyong.

"Itu saya tak tahu dia dapat duit dari mana. Malas nak tahu pasal dia" kata Mingi.

Pada masa yang sama, Wooyoung tiba di rumah.

"Panjang umur. Ingatkan dah tak tahu balik sini" kata Mingi.

"Yang ko tak puas hati kenapa?" tanya Wooyoung.

"Cakap baik sikit. Ko tu asyik keluar rumah macam tak tahu nak balik rumah. Entah buat apa kat luar. Sekolah pun tak nak datang" kata Mingi.

"Suka hatilah" jawab Wooyoung.

"Wooyoung, awak lapar?" tanya Seonghwa.

"Um" jawabnya.

"Pergilah berehat. Nanti hyung panggil" kata Seonghwa

"Um"

Wooyoung terus berjalan ke bilik.

"Hyung, tak payahlah layan baik sangat dengan dia tu. Bukan ada rezeki pun cakap dengan dia" kata Mingi.

"Dia tetap rommate kita" jawab Seonghwa.

Esok paginya, semua sedang makan sarapan. Wooyoung keluar dari bilik dan terus menuju ke pintu rumah.

"Tak nak makan?" tanya Seonghwa.

"Tak" jawab Wooyoung dan terus keluar.

"Seyong, cepat makan. Nanti lambat ke sekolah. Korang pun" kata Seonghwa.

"Baik" jawab Seyong.

Pada waktu tengah hari, Seonghwa berjalan keluar dari rumah dengan beg bekal di tangan. Dia berjalan menuju ke sebuah kilang. Di kilang, terdapat ramai pekerja bekerja keras dengan tugas mereka.

"Wooyoung!" panggil Seonghwa.

Wooyoung berhenti melakukan kerjanya apabila Seonghwa memanggilnya.

"Nah, bekal awak" kata Seonghwa.

"Hyung, lepas ni tak payah hantar bekal kat saya lagi" kata Wooyoung.

"Kenapa? Masakan hyung tak sedap ke?" tanya Seonghwa.

"Bukan. Saya cuma taknak susahkan hyung je. Takkan hyung nak hantar bekal setiap hari" kata Wooyoung.

"Bodoh. Hyung hantar bekal kat kamu sebab hyung risau kamu tak makan. Hyung tahu kamu simpan je duit tu lepas dapat gaji dan tak guna langsung duit tu" kata Seonghwa.

Promise (Slow Update)Where stories live. Discover now