Uçabilir misin?

27 2 1
                                    


    Umarım gelmesi uzun sürmezdi.Beklemekten daha doğrusu bekletilmekten hoşlanmıyordum.O da bunu biliyordu.Müstakil evimizin girişinde bulunan merdivenin tahta pervazına sırtımı dayadım.Ancak belime dokunan tahtanın sert yapısı rahatsız ediciydi.Geri çekildim.Ayakkabılarımın uçları ile ritm tutarak ablamı beklemeye başladım.Çevreme bakındım.Bahçeye, lavantaları diken anneme baktım.Kollarını kaldırdı ve terli alnını elinin tersi ile sildi.Derin bir nefes aldı.Anlaşılan yorulmuş, belki de sıkılmıştı.Ona bakmış olduğumu anlayacak ki,

"Hey siz, bugün yeni boyalar için dışarıya çıkmayacak mıydınız?"

Kendimi durduramadım ve gözlerimi devirdim.Ellerimi ablamın odasını gösterecek şekilde yukarıya kaldırdım.

"Afra Hanım eğer odasından inmeyi planlıyorsa, evet çıkmayı düşünüyorduk."

Annem kafasını onaylamaz şekilde salladı ve işine geri döndü.Ben ise giymiş olduğum salopetin askılarını çekiştirdim.

      Neredeyse 6 dakika geçmişti ancak hala aşağıya inmemişti.Sinirlenmeye başlamıştım.Ayakkabılarımı fırlatır şekilde çıkardım ve koşar adımlar ile merdivene ilerledim.Merdivene atmış olduğum ilk basamak beni durdurmuştu.Nedenini bilmiyordum ancak farklı duygulara kapılmıştım.Belki endişe belki de korku bilmiyordum.Bu duygunun ne olduğu hakkında bir fikirim yoktu ancak kanıma karışan adrenalini hissediyordum.Adrenalini hayatımda ilk kez vücudumda istemedim.Bu his hiç hoşuma gitmemişti.Elimi merdiven pervazına usulca koydum.Yavaş adımlar ile yukarıya çıkmaya başladım.Bir..iki...üç..dört...beş..Tekrar duraksadım.İçimde ki bir ses bana "Oraya gitme görmek istemeyeceğin şeyler var bırak başkası gitsin."diyordu.Ancak o hissi dinlemedim ve basamaklardan çıkmaya devam ettim.Basamakların sonunda kendi odamı görebiliyordum.İki adım daha attım ve koridorun sonunda ki odaya baktım.Ablamın odası.Beni bu kadar endişelendiren neydi bilmiyorum fakat o his ortadan kaybolmuyordu.Koridorun sonuna doğru,ablamın odasına doğru ilerledim.Kapısının önünde kendimi durdurdum.Belki de telefon ile konuşuyordu.Ancak odadan herhangi bir konuşma sesi gelmedi.Aslında odadan gelen herhangi bir ses hiç duyulmadı.Kapının kolunu sıkıca tuttum.Açtım.Kapı açıldığında gözlerim ablamı aradı.Onu karşımda göremeyince sağ tarafıma döndüm.Ancak dönmemeyi diledim...

   Saniyeler içinde dizlerim yere kapaklanmış bir vaziyette yerde ablama doğru sürünüyordum.Tek görebildiğim ve yoğun olarak kokusunu alabildiğim şey kandı.Derinlerden akan sıcak,yoğun ve koyu renkli kan.Bu kanın nereden aktığı anlaşılmıyordu.Yakınına geldiğimde ablamın zarif boynunda ki o ince ama öldürücü çiziği gördüm.Şaka olmalıydı.Öyle olması gerekiyordu.Yanına iyice yaklaşmak için emeklemeye başladım.Ardından bir acı hissettim.Avuç içlerimde.Ellerimi kaldırdığımda avuç içime bir cam parçasının battığını gördüm.Kırık cam parçasının kaynağını öğrenebilmek için bütün pencerelere baktım, son olarak da yatağının yanında ki pencereye baktım.Kırıktı.Camlar yatağının üstünden , bulunduğumuz zemine kadar sıçramıştı.Ellerine baktım.Bir elini yumruk yapmıştı ve elinde bir şey saklıyordu.Bir not.Diğer elinde ise bir ucu kan içinde olan büyük bir cam parçası vardı.Hayır..hayır bu bir şakaydı.Benim ablam böyle bir şey yapmazdı.Görüş alanım bulanıklaşmaya başlamıştı.Bağırıyordum.Elimden geldiğince,gücümün yettiği kadar bağırdım.Kimse yardım çağrımı duymuyordu.Sessiz acı beni içine çekiyordu ve ait olduğum yere,boşluğa sürüklüyordu.

 --------------------------

    Beyaz.Her taraf beyazdı.Küçükken bize bahsedilen cennetin içinde gibiydim.Saf beyazlık.Ancak bize anlatılan cennette florasan ışıklar yoktu.Kirpiklerim adeta yapışmışlardı.Gözlerimin tamamını açmama izin vermiyorlardı.Ardından elimde ki acıyı hissettim.Hissettiğim acı gerçekliğe dönmemi sağladı.ABLAM! Neredeydi? O iyi miydi? Ayağa kalkmaya çalıştım fakat bir el beni durdurdu.Beni durduran kişiye bakabilmek için arkamı döndüm.Annem.Gözlerinin altı mor, tıpkı bir boksörden yumruk yemiş gibi.Gözleri sevdiği vişneler kadar kırmızı.Bitkin ve yorgun görünüyordu.Beni kendine çekti ve sanki o anda ellerinden kayıp gidecekmişim gibi sıkıca sarıldı.Kendimi geri çektim.

Uçabilir misin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin