Ο κολλητός μου φίλος

Κεφάλαιο 1ο

Είναι πρωί και όπως είναι φυσικό κάθε μαθητής βρίζει την ώρα και την στιγμή που χτυπάει το ξυπνητήρι για να σηκωθεί να πάει σχολείο. Είναι Τετάρτη και είναι πρώτη μέρα μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων. Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 07:00 ακριβώς και όπως κάθε φυσιολογικό παιδί παίρνει το ξυπνητήρι, το πετάει έξω από το παράθυρο και πετυχαίνει στο δόξα πατρι το άτομο που δεν χωνεύει,-μα καθόλου όμως-, και αυτός ή αυτή κάνει καρουμπαλο και μετά αρχίζουν όλοι να γελάνε με αυτό ή στην καλύτερη περίπτωση αυτό το άτομο που δεν χωνεύεις πεθαίνει και μετά όλα καλά όλα ανθηρα.

Μόνο που η Αρετή δεν ενήργησε ακριβώς έτσι. Έκανε το άλλο φυσικό πράγμα που κάνει κάθε μαθητής, το έκλεισε και έπεσε ξανά για ύπνο, άν και η ιδέα του να πετάξει το ξυπνητήρι έξω από το παράθυρο για να πετύχει το άτομο που δεν χωνεύει στο κεφάλι δεν θα την χάλαγε.
Λογικό

Δεν πέρασαν ούτε 2' λεπτά, αφού ξανά κοιμήθηκε και χτύπησε το κινητό της. Άν της άρεσαν η βρισιές πραγματικά θα έβριζε αλλά δεν της αρέσει να βρίζει όποτε σκέφτηκε να πνίξει τον θυμό μέσα της και το σήκωσε:
<< Τι θες; >> ρώτησε. Από την νύστα δεν είδε καθαρά το όνομα εκείνου που την έπαιρνε στην οθόνη του κινητού της αλλά για πείτε μου ποιο φυσιολογικό άτομο θα έπαιρνε πρωί πρωί για να σου σπάσει τα νεύρα; Κανένας! Εκτός από τον/την κολλητό/κολλητή φίλο/φίλη που του/της αρέσει να σου σπάσει τα νεύρα. Αυτό έκανε και ο Στέφανος.

Είχε το συνήθειο να την παίρνει τηλέφωνο τα πρωινά επειδή ήξερε ότι η καλύτερη του φίλη δεν ξύπναγε με την την πρώτη φορά και ξανά έπεφτε για ύπνο.

<< Καλημέρα λέει πρώτα ο κόσμος >> της είπε για να της σπάσει τα νεύρα περισσότερο.

<< Καλημέρα λέει ο κόσμος όταν όντως είναι καλή η μέρα, το να πέρνεις πρωινιατικα και να με ξυπνάς για να πάμε σχολείο δεν είναι καθόλου καλή η μέρα.>> απάντησε.

Εδώ που τα λέμε δεν είναι ωραίο να σε ξυπνάνε πρωί πρωί για να πάς σχολείο και ιδικά μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων ενώ ξέρεις ότι θα γράψετε και τα διαγωνίσματα για το τετράμηνο. Δεν είναι καθόλου καλή η μέρα.

<< Και πως ξέρεις ότι δεν είναι καλή μέρα για σένα; >> την ρώτησε.

<< Το ξέρω γιατί θα πάμε σχολείο και θα έχουμε τους καθηγητές πάλι πάνω από το κεφάλι να μας πρήζουν. Το μόνο καλό εκεί πέρα είναι το κυλικείο και τους φίλους-συμμαθητές να λέμε καμιά χαζομάρα για να περάσει η ώρα. Α! Και επίσης βλέπεις τον έρωτα της ζωής σου ξανα μετά από τόσο καιρό και νομίζω πως αυτό είναι το καλύτερο. >>